Over de Amerikaanse stierkikker of brulkikker

• De Amerikaanse brulkikker is afkomstig uit Noord-Amerika, de kikkervissen (dikkoppen) zijn begin jaren
  negentig ingevoerd als vijver- en aquariumdieren.
• De import in de Europese Unie is inmiddels verboden vanwege schadelijke effecten van de soort.
• De brulkikker plant zich voort in plantenrijke en warme wateren , die wel diep genoeg moeten zijn voor overwintering
  van de kikkervissen. Vaak zijn dit grote (tuin)vijvers.

Herkenning

De kikkervissen van de brulkikker hebben twee jaar nodig om tot jonge kikker uit te groeien. Als u in het najaar nog hele grote kikkervissen in de vijver hebt, is er een kans dat deze van de brulkikker zijn. Let op: de brulkikker is verwant aan onze groene kikkers, dit zijn beschermde diersoorten. Niet alle kikkers die geluid maken zijn brulkikkers. Graag foto’s nemen van de kikkervissen of de kikkers om de herkenning door deskundigen te laten bevestigen.

Waarom melden?

• De Amerikaanse brulkikker kan zich door snelle voortplanting sterk uitbreiden.
• De soort is vraatzuchtig: inheemse amfibieën worden opgegeten en verdrongen.
• Deze soort kan in de zomermaanden zorgen voor flinke geluidsoverlast.
• Daarnaast is hij vaak drager van een schimmelziekte, die wereldwijd al tot het uitsterven van meerdere
  amfibieënsoorten heeft geleid. Deze schimmelziekte is voor mensen en huisdieren overigens ongevaarlijk en
  treft alleen amfibieën.

Vanwege deze risico’s behoort de Amerikaanse brulkikker tot de 10 gevaarlijkste exotische amfibieën ter wereld.
Uw meldingen zijn nodig om te voorkomen dat de kikker zich verder verspreidt en grote schade aanricht aan de
in Nederland voorkomende amfibieën.