Ecologie & verspreiding
Slofhak geeft de voorkeur aan open, zonnige, droge en zure, stikstofarme, matig voedselarme tot matig voedselrijke, kalk- en humusarme zandgrond. Dit eenjarige gras groeit in graanakkers (voornamelijk roggeakkers), op omgewerkte plaatsen in bermen en braakliggende grond, op ruderale plaatsen en bouwterreinen, in perken en schrale weilanden en verder langs spoorwegen en stortplaatsen, op industrie- en haventerreinen. De plant stamt oorspronkelijk uit Zuidwest-Europa en Noord-Afrika en is tegenwoordig in grote delen van West-Europa ingeburgerd zodat Nederland nu geheel binnen dit deel van de verspreiding valt. De soort, waarvan de 1e vondst in 1837 is gedaan, is thans plaatselijk nog vrij algemeen in Gelderland en Overijssel, vrij zeldzaam in Midden- en Noordoost-Nederland, zeldzaam in Noord-Brabant en Limburg en elders zeer zeldzaam. Het taxon is zeer sterk achteruit gegaan met de teloorgang van de roggeteelt. Ze verschilt o.a. van het sterk gelijkende Gewoon reukgras door de, al bij de voet sterk vertakte stengels.
Slofhak geeft de voorkeur aan open, zonnige, droge en zure, stikstofarme, matig voedselarme tot matig voedselrijke, kalk- en humusarme zandgrond. Dit eenjarige gras groeit in graanakkers (voornamelijk roggeakkers), op omgewerkte plaatsen in bermen en braakliggende grond, op ruderale plaatsen en bouwterreinen, in perken en schrale weilanden en verder langs spoorwegen en stortplaatsen, op industrie- en haventerreinen. De plant stamt oorspronkelijk uit Zuidwest-Europa en Noord-Afrika en is tegenwoordig in grote delen van West-Europa ingeburgerd zodat Nederland nu geheel binnen dit deel van de verspreiding valt. De soort, waarvan de 1e vondst in 1837 is gedaan, is thans plaatselijk nog vrij algemeen in Gelderland en Overijssel, vrij zeldzaam in Midden- en Noordoost-Nederland, zeldzaam in Noord-Brabant en Limburg en elders zeer zeldzaam. Het taxon is zeer sterk achteruit gegaan met de teloorgang van de roggeteelt. Ze verschilt o.a. van het sterk gelijkende Gewoon reukgras door de, al bij de voet sterk vertakte stengels.
Herkenning (bron: wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra)
Bloeitijd - mei - juli
Hoogte - 0,04-0,40 m.
Geslachtsverdeling - tweeslachtig
Wortels -
Stengels/takken - De bloeistengels zijn vanaf de voet sterk vertakt.
Bladeren - Alleen de top van de bladschede en de voet van de bladschijf zijn behaard. De bladeren verspreiden een scherpe geur.
Bloemen - Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloeiwijze is aan de voet min of meer onderbroken. De helmknoppen zijn 2½ tot 3½ mm lang. De kelkkafjes zijn niet behaard.
Vruchten - Een graanvrucht. Eenzaadlobbig (kiemend met één kiemblaadje).
Bodem - Zonnige, open plaatsen op droge, matig voedselarme tot matig voedselrijke, kalkarme en humusarme zandgrond.
Groeiplaats - Akkers (graanakkers), bermen (omgewerkte plaatsen), braakliggende grond, ruderale plaatsen, bouwterreinen, langs spoorwegen (spoorwegterreinen), industrieterreinen en grasland (schraal grasland).
Bloeitijd - mei - juli
Hoogte - 0,04-0,40 m.
Geslachtsverdeling - tweeslachtig
Wortels -
Stengels/takken - De bloeistengels zijn vanaf de voet sterk vertakt.
Bladeren - Alleen de top van de bladschede en de voet van de bladschijf zijn behaard. De bladeren verspreiden een scherpe geur.
Bloemen - Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloeiwijze is aan de voet min of meer onderbroken. De helmknoppen zijn 2½ tot 3½ mm lang. De kelkkafjes zijn niet behaard.
Vruchten - Een graanvrucht. Eenzaadlobbig (kiemend met één kiemblaadje).
Bodem - Zonnige, open plaatsen op droge, matig voedselarme tot matig voedselrijke, kalkarme en humusarme zandgrond.
Groeiplaats - Akkers (graanakkers), bermen (omgewerkte plaatsen), braakliggende grond, ruderale plaatsen, bouwterreinen, langs spoorwegen (spoorwegterreinen), industrieterreinen en grasland (schraal grasland).
Familie: Poaceae
Groep: eenzaadlobbigen (bloemplanten)
Status: Rode Lijst: Kwetsbaar
Zeldzaamheid: vrij zeldzame soort
Ecologische groep: kalkarme akkers