Ecologie & verspreiding
Gaffelhaarbuisjes (Henningsomyces-soorten) zijn als groep makkelijk te herkennen, maar lastig tot op de soort te determineren. Uit Nederland zijn tot nog toe het Witgaffelhaarbuisje (Henningsomyces candidus) en het Donzig gaffelhaarbuisje (Henningsomyces puber) bekend. Beide soorten lijken sprekend op elkaar, en dat is inclusief deze tekst (bij beide soorten identiek). Ze groeien saprotroof op rot loofhout, vaak in kleine holtes in afgevallen, al behoorlijk verrotte takken, of onder de schors van omgevallen stammen. Je vindt ze hoe dan ook uitsluitend door allerlei dood hout om te draaien of te slopen, zodat ook de verborgen delen bloot komen te liggen. Qua substraat lijkt het Donzig gaffelhaarbuisje een uitgesproken voorkeur voor berk te hebben; het Wit gaffelhaarbuisje is niet zo kieskeurig. Beide soorten kunnen (bij voldoende nattigheid) gedurende een groot deel van het jaar gevonden worden, en ze komen verspreid door heel Nederland voor.
Gaffelhaarbuisjes (Henningsomyces-soorten) zijn als groep makkelijk te herkennen, maar lastig tot op de soort te determineren. Uit Nederland zijn tot nog toe het Witgaffelhaarbuisje (Henningsomyces candidus) en het Donzig gaffelhaarbuisje (Henningsomyces puber) bekend. Beide soorten lijken sprekend op elkaar, en dat is inclusief deze tekst (bij beide soorten identiek). Ze groeien saprotroof op rot loofhout, vaak in kleine holtes in afgevallen, al behoorlijk verrotte takken, of onder de schors van omgevallen stammen. Je vindt ze hoe dan ook uitsluitend door allerlei dood hout om te draaien of te slopen, zodat ook de verborgen delen bloot komen te liggen. Qua substraat lijkt het Donzig gaffelhaarbuisje een uitgesproken voorkeur voor berk te hebben; het Wit gaffelhaarbuisje is niet zo kieskeurig. Beide soorten kunnen (bij voldoende nattigheid) gedurende een groot deel van het jaar gevonden worden, en ze komen verspreid door heel Nederland voor.
Substraatvoorkeur: Hout, dood (30)