Bospaardenstaart

Equisetum sylvaticum


© Piet Bremer

Ecologie & verspreiding
Bospaardenstaart is vrijwel beperkt tot oude bossen, bosranden en houtwallen. De plant groeit bij voorkeur op plaatsen waar het daglicht de bodem raakt. Soms komt zij in meer open vegetaties voor en indiceert zij kwelplekken en het afstromen van voedselarm grondwater. Ze wordt vrijwel uitsluitend in het pleistocene deel van Nederland gevonden. Bospaardenstaart is een zeldzame soort die tegenwoordig weer wat meer gevonden wordt. Mogelijk speelt het natuurlijker bosbeheer en het ouder worden van bossen hierin een rol. Deze paardenstaart is onverwisselbaar door de vertakte zijtakken en de samenhangende tanden van de stengelschede. Fertiele stengels hebben geen bladgroen, net als Heermoes en Reuzenpaardenstaart. Bij Bospaardenstaart wordt de fertiele stengel echter na sporenrijping groen en krijgt zijtakken (in tegenstelling tot Heermoes en Reuzenpaardenstaart). Door de wortelstokken kan ze grote bestanden vormen. De horizontaal afstaande takken hebben bij opvallend zonlicht een soort luxaflex-effect en maken deze grote bestanden extra fotogeniek.
Familie: Equisetaceae
Groep: P
Status: Rode Lijst: Kwetsbaar
Zeldzaamheid: zeldzame soort
Ecologische groep: droge, voedselrijke bossen
© 2024  FLORON
Ga naar de volledige website