Ecologie & verspreiding
Stekende wolfsklauw staat op beschaduwde en koele, droge tot vochtige, voedselarme en humeuze, stikstofarme, zure en kalkarme zandgrond. De plant groeit in vochtige naald- en loofbossen (meestal in boswachterijen), in bosranden, in vochtige heiden en aan de randen van duinvalleien onder kruipwilgen. In het buitenland ook op grote rotsblokken, moerasbossen en op droge plekken. Nederland ligt aan de rand van het Europese deel van het areaal. De soort is zeldzaam in Drenthe en Zuidoost-Friesland en zeer zeldzaam op Terschelling, Schiermonnikoog en in het midden van het land en neemt recent een weinig toe. Stekende wolfsklauw werd gebruikt bij het filteren van melk, waartoe de plant in een houten trechterzeef geplaatst werd. Evenals alle andere vertegenwoordigers van de Lycopodiaceae is deze soort giftig.
Stekende wolfsklauw staat op beschaduwde en koele, droge tot vochtige, voedselarme en humeuze, stikstofarme, zure en kalkarme zandgrond. De plant groeit in vochtige naald- en loofbossen (meestal in boswachterijen), in bosranden, in vochtige heiden en aan de randen van duinvalleien onder kruipwilgen. In het buitenland ook op grote rotsblokken, moerasbossen en op droge plekken. Nederland ligt aan de rand van het Europese deel van het areaal. De soort is zeldzaam in Drenthe en Zuidoost-Friesland en zeer zeldzaam op Terschelling, Schiermonnikoog en in het midden van het land en neemt recent een weinig toe. Stekende wolfsklauw werd gebruikt bij het filteren van melk, waartoe de plant in een houten trechterzeef geplaatst werd. Evenals alle andere vertegenwoordigers van de Lycopodiaceae is deze soort giftig.
Familie: Lycopodiaceae
Groep: wolfsklauwen (sporenplanten)
Status: Niet bedreigd
Zeldzaamheid: zeldzame soort
Ecologische groep: bossen op droge, zure grond