Ecologie & verspreiding
Wallabies (Macropus) zijn kleine tot middelgrote buideldieren die van oorsprong in Australië, Indonesië (Papua) en Papua Nieuw Guinea voorkomen. Wallabies zijn nauw verwant aan de kangoeroes. Over het algemeen zijn wallabies kleiner dan kangoeroes, maar de grens is vaag. Er zijn in Australië ongeveer 30 soorten wallabies. Doordat wallabies regelmatig in diverse landen, waaronder Nederland, als huisdier worden gehouden en af en toe ontsnappen of losgelaten worden, komen ze tegenwoordig incidenteel ook in andere landen in het wild voor. In Nederland gaat het hier met name om de Bennetwallabie. In Nederland is het toegestaan vier (zes) Macropus-soorten te houden als huisdier of in dierenparkjes of kinderboerderijen. Door verplichte documentatie bij het houden van en mogelijke overdracht van ziektes als de Q-koorts door schapen en geiten, kiezen dierenparkjes, kinderboerderijen en particulieren steeds vaker voor wallabies. De dieren hebben veel ruimte en een hoog hekwerk nodig, gezien hun snelheid (30 km p/u) en de sprongen (5 m ver) die ze kunnen maken. Soms worden dieren losgelaten of ze ontsnappen en het is mogelijk dat deze dieren zichzelf vestigen. Wallabies kunnen zich in Nederland prima redden. Het klimaat in Nederland is vergelijkbaar met het klimaat in de gematigde streken van Australië. Sommige wallabies leven bij voorkeur alleen, andere soorten in groepjes. Er heerst een bepaalde rangorde in een groep. Mannetjes vechten soms onderling om de rangorde te bevestigen. Ze leven vooral op de grens tussen open vlaktes en bos/ struikgewas. Wallabies zijn planteneters. Ze eten vooral gras en bladeren en af en toe bessen, valfruit en zaden. Ze zoeken hun voedsel voornamelijk in de schemering en ‘s nachts.
Wallabies (Macropus) zijn kleine tot middelgrote buideldieren die van oorsprong in Australië, Indonesië (Papua) en Papua Nieuw Guinea voorkomen. Wallabies zijn nauw verwant aan de kangoeroes. Over het algemeen zijn wallabies kleiner dan kangoeroes, maar de grens is vaag. Er zijn in Australië ongeveer 30 soorten wallabies. Doordat wallabies regelmatig in diverse landen, waaronder Nederland, als huisdier worden gehouden en af en toe ontsnappen of losgelaten worden, komen ze tegenwoordig incidenteel ook in andere landen in het wild voor. In Nederland gaat het hier met name om de Bennetwallabie. In Nederland is het toegestaan vier (zes) Macropus-soorten te houden als huisdier of in dierenparkjes of kinderboerderijen. Door verplichte documentatie bij het houden van en mogelijke overdracht van ziektes als de Q-koorts door schapen en geiten, kiezen dierenparkjes, kinderboerderijen en particulieren steeds vaker voor wallabies. De dieren hebben veel ruimte en een hoog hekwerk nodig, gezien hun snelheid (30 km p/u) en de sprongen (5 m ver) die ze kunnen maken. Soms worden dieren losgelaten of ze ontsnappen en het is mogelijk dat deze dieren zichzelf vestigen. Wallabies kunnen zich in Nederland prima redden. Het klimaat in Nederland is vergelijkbaar met het klimaat in de gematigde streken van Australië. Sommige wallabies leven bij voorkeur alleen, andere soorten in groepjes. Er heerst een bepaalde rangorde in een groep. Mannetjes vechten soms onderling om de rangorde te bevestigen. Ze leven vooral op de grens tussen open vlaktes en bos/ struikgewas. Wallabies zijn planteneters. Ze eten vooral gras en bladeren en af en toe bessen, valfruit en zaden. Ze zoeken hun voedsel voornamelijk in de schemering en ‘s nachts.
Familie: Macropodidae