Ecologie & verspreiding
De hybride tussen Sint-Janskruid en Kantig hertshooi staat op zonnige of soms licht beschaduwde, droge tot vochtige, matig voedselarme tot matig voedselrijke, grazige en matig stikstofrijke, kalkarme tot kalkrijke grond. De plant groeit in ruige, droge, zure en schrale graslanden, in de zeeduinen en heiden, in lichte bossen en struwelen, in bosranden en houtwallen, in akkers, akkerranden en braakliggende grond. Verder op spoorwegemplacementen en –bermen, op industrie- en haventerreinen, in bermen en langs greppels, aan waterkanten en in afgravingen, tussen straatstenen en in plantsoenen. Ze is van meerdere vindplaatsen in Europa bekend, in Nederland weerspiegelt het kaartje vooral de activiteiten van plaatselijke floristen die alert zijn op deze kruising. Ze wordt waarschijnlijk vaak over het hoofd gezien. Het is lastig dit taxon te onderscheiden van de stamouders, vooral omdat ze terug kan kruisen met de stamouders en zo bastaardzwermen vormt. Herkenning lukt nog het beste door naast het aantal lijsten, de kelkbladen (op aanwezigheid tandjes) en de bladeren (op aanwezigheid weinig doorzichtige puntjes) te bestuderen.
De hybride tussen Sint-Janskruid en Kantig hertshooi staat op zonnige of soms licht beschaduwde, droge tot vochtige, matig voedselarme tot matig voedselrijke, grazige en matig stikstofrijke, kalkarme tot kalkrijke grond. De plant groeit in ruige, droge, zure en schrale graslanden, in de zeeduinen en heiden, in lichte bossen en struwelen, in bosranden en houtwallen, in akkers, akkerranden en braakliggende grond. Verder op spoorwegemplacementen en –bermen, op industrie- en haventerreinen, in bermen en langs greppels, aan waterkanten en in afgravingen, tussen straatstenen en in plantsoenen. Ze is van meerdere vindplaatsen in Europa bekend, in Nederland weerspiegelt het kaartje vooral de activiteiten van plaatselijke floristen die alert zijn op deze kruising. Ze wordt waarschijnlijk vaak over het hoofd gezien. Het is lastig dit taxon te onderscheiden van de stamouders, vooral omdat ze terug kan kruisen met de stamouders en zo bastaardzwermen vormt. Herkenning lukt nog het beste door naast het aantal lijsten, de kelkbladen (op aanwezigheid tandjes) en de bladeren (op aanwezigheid weinig doorzichtige puntjes) te bestuderen.
Familie: Hypericaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: algemene soort
Ecologische groep: droge, zure graslanden