Ecologie & verspreiding
De hybride tussen Krul- en Waterzuring staat op zonnige, voedselrijke, vochtige tot natte, meestal gestoorde bodems die uit allerlei grondsoorten kunnen bestaan. De overblijvende plant groeit, meestal samen met de stamouders, in (verruigde) rietlanden en moerassen, langs oevers van rivieren en sloten, langs plassen en greppels. Over het areaal van de bastaard is zeer weinig bekend (wel aanwezig in Engeland, Frankrijk en Duitsland) en ze is in Nederland tot nu toe slechts van één plaats in Friesland bekend. Ze wordt zeker over het hoofd gezien. De bastaard is een grote plant, vaak nog groter dan Waterzuring en heeft evenals de laatste meerdere bloeistengels. De stengelbladen zijn tamelijk smal, naar beide zijden versmald en hebben gegolfde bladranden, de vruchtkleppen zijn variabel en lijken soms op die van Waterzuring, maar ze zijn smaller, soms lijken ze op de vruchtkleppen van Krulzuring, maar dan met 3 rode, sterk versmalde knobbels.
De hybride tussen Krul- en Waterzuring staat op zonnige, voedselrijke, vochtige tot natte, meestal gestoorde bodems die uit allerlei grondsoorten kunnen bestaan. De overblijvende plant groeit, meestal samen met de stamouders, in (verruigde) rietlanden en moerassen, langs oevers van rivieren en sloten, langs plassen en greppels. Over het areaal van de bastaard is zeer weinig bekend (wel aanwezig in Engeland, Frankrijk en Duitsland) en ze is in Nederland tot nu toe slechts van één plaats in Friesland bekend. Ze wordt zeker over het hoofd gezien. De bastaard is een grote plant, vaak nog groter dan Waterzuring en heeft evenals de laatste meerdere bloeistengels. De stengelbladen zijn tamelijk smal, naar beide zijden versmald en hebben gegolfde bladranden, de vruchtkleppen zijn variabel en lijken soms op die van Waterzuring, maar ze zijn smaller, soms lijken ze op de vruchtkleppen van Krulzuring, maar dan met 3 rode, sterk versmalde knobbels.
Familie: Polygonaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort