Ecologie & verspreiding
Trosglidkruid staat op droge, matig voedselrijke, licht tot half-beschaduwde, humusrijke zandgrond, althans op de Nederlandse plaatsen waarvan ze al heel lang bekend is. Ze groeit in Nederland in duinbossen en bosranden in de binnenduinrand. Ze is te beschouwen als een al jarenlang ingeburgerde neofiet. Trosglidkruid wordt ook te koop aangeboden en duikt her en der op als verwilderde tuinplant. Het oorspronkelijke verspreidingsgebied is het oostelijke Middellandse Zeegebied dat Sicilië, Midden- en Zuid-Italië, de Balkan tot Zuid-Hongarije en aangrenzend Klein-Azië en Noord-Afrika omvat. Ze is al heel lang hier en daar ingeburgerd in Midden- en West-Europa. De plant is direct van onze andere Glidkruiden te onderscheiden door de zwartpaarse bloemen en vooral door het feit dat haar stengelbladen veel langer zijn dan de schutbladen. Ze behoort dan ook tot een andere sectie binnen het geslacht dan de Nederlandse soorten. De rijpe, behaarde zaden worden al bij lichte aanraking door bijvoorbeeld regendruppels, wind weg geslingerd.
Trosglidkruid staat op droge, matig voedselrijke, licht tot half-beschaduwde, humusrijke zandgrond, althans op de Nederlandse plaatsen waarvan ze al heel lang bekend is. Ze groeit in Nederland in duinbossen en bosranden in de binnenduinrand. Ze is te beschouwen als een al jarenlang ingeburgerde neofiet. Trosglidkruid wordt ook te koop aangeboden en duikt her en der op als verwilderde tuinplant. Het oorspronkelijke verspreidingsgebied is het oostelijke Middellandse Zeegebied dat Sicilië, Midden- en Zuid-Italië, de Balkan tot Zuid-Hongarije en aangrenzend Klein-Azië en Noord-Afrika omvat. Ze is al heel lang hier en daar ingeburgerd in Midden- en West-Europa. De plant is direct van onze andere Glidkruiden te onderscheiden door de zwartpaarse bloemen en vooral door het feit dat haar stengelbladen veel langer zijn dan de schutbladen. Ze behoort dan ook tot een andere sectie binnen het geslacht dan de Nederlandse soorten. De rijpe, behaarde zaden worden al bij lichte aanraking door bijvoorbeeld regendruppels, wind weg geslingerd.
Herkenning (bron: wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra)
Bloeitijd - juni - juli
Hoogte - 0,25-0,60 m.
Geslachtsverdeling - tweeslachtig
Wortels -
Stengels/takken - De stengels staan rechtop.
Bladeren - De bladeren zijn driehoekig-eirond tot langwerpig. Ze zijn diep gekarteld en hebben een hartvormige of afgeknotte voet. De bladsteel is 1 tot 5 cm lang.
Bloemen - Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloemen groeien in trossen aan het eind van de stengels. Ze zijn langer dan de schutbladen. De kroon is blauwpaars tot bijna zwartpaars. De kelk is begroeid met klierharen.
Vruchten - Een splitvrucht. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bodem - Half tot licht beschaduwde plaatsen op droge, matig voedselrijke grond (zand).
Groeiplaats - Zeeduinen (duinbossen en bosranden in de binnenduinen).
Bloeitijd - juni - juli
Hoogte - 0,25-0,60 m.
Geslachtsverdeling - tweeslachtig
Wortels -
Stengels/takken - De stengels staan rechtop.
Bladeren - De bladeren zijn driehoekig-eirond tot langwerpig. Ze zijn diep gekarteld en hebben een hartvormige of afgeknotte voet. De bladsteel is 1 tot 5 cm lang.
Bloemen - Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloemen groeien in trossen aan het eind van de stengels. Ze zijn langer dan de schutbladen. De kroon is blauwpaars tot bijna zwartpaars. De kelk is begroeid met klierharen.
Vruchten - Een splitvrucht. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bodem - Half tot licht beschaduwde plaatsen op droge, matig voedselrijke grond (zand).
Groeiplaats - Zeeduinen (duinbossen en bosranden in de binnenduinen).
Familie: Lamiaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Status: Niet bedreigd
Zeldzaamheid: zeldzame soort
Ecologische groep: stinseplant