Ecologie & verspreiding
Varkenskervel-torkruid staat op zonnige, vochtige tot vrij natte, zwak zure, kalk- en stikstofarme, matig voedselrijke grond. Ze groeit in moerassige graslanden langs rivieren en meren en op waterkanten. Het Europese deel van het areaal reikt noordelijk tot in België. Varkenskervel-torkruid is bij Oud-Diemen aangetroffen en is mogelijk niet inheems. De soort is van de erop lijkende andere Torkruiden te onderscheiden door het feit dat de middelste en bovenste bladeren lijn- tot lancetvormige slippen hebben terwijl de onderste bladeren niet lijnvormig zijn maar eivormig. Verder zitten hier de eivormige knollen direct tegen stengelvoet aan. Weidekervel-torkruid lijkt hier heel sterk op, zeker in een wat ouder stadium wanneer de onderste bladeren van Varkenskervel-torkruid met hun typische eivormige eindslippen reeds verdord zijn. Eerst genoemde soort heeft ei- tot spoelvormige knollen, die versmallen naar de stengelvoet en verder schermstralen die na de bloei verdikte zijn. Bij Varkenskervel-torkruid zijn de schermstralen niet verdikt na de bloei.
Varkenskervel-torkruid staat op zonnige, vochtige tot vrij natte, zwak zure, kalk- en stikstofarme, matig voedselrijke grond. Ze groeit in moerassige graslanden langs rivieren en meren en op waterkanten. Het Europese deel van het areaal reikt noordelijk tot in België. Varkenskervel-torkruid is bij Oud-Diemen aangetroffen en is mogelijk niet inheems. De soort is van de erop lijkende andere Torkruiden te onderscheiden door het feit dat de middelste en bovenste bladeren lijn- tot lancetvormige slippen hebben terwijl de onderste bladeren niet lijnvormig zijn maar eivormig. Verder zitten hier de eivormige knollen direct tegen stengelvoet aan. Weidekervel-torkruid lijkt hier heel sterk op, zeker in een wat ouder stadium wanneer de onderste bladeren van Varkenskervel-torkruid met hun typische eivormige eindslippen reeds verdord zijn. Eerst genoemde soort heeft ei- tot spoelvormige knollen, die versmallen naar de stengelvoet en verder schermstralen die na de bloei verdikte zijn. Bij Varkenskervel-torkruid zijn de schermstralen niet verdikt na de bloei.
Herkenning (bron: wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra)
Bloeitijd - juni - augustus
Hoogte - 0,40-0,80 m.
Geslachtsverdeling - tweeslachtig
Wortels - De eivormige wortelknollen zitten direct tegen de stengelvoet.
Stengels/takken - De stengels staan rechtop. De bloemstelen zijn in de vruchttijd niet verdikt.
Bladeren - De bladeren zijn geveerd.
Bloemen - Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloemen zijn wit. De schermstralen zijn niet verdikt in de vruchttijd.
Vruchten - Een splitvrucht. De vrucht is 2,5 tot 3,5 mm lang. De korte stijlen zijn ongeveer 1 mm lang. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bodem - Zonnige plaatsen op vochtige tot vrij natte, matig voedselrijke, iets zure grond.
Groeiplaats - Grasland en waterkanten (langs rivieren).
Bloeitijd - juni - augustus
Hoogte - 0,40-0,80 m.
Geslachtsverdeling - tweeslachtig
Wortels - De eivormige wortelknollen zitten direct tegen de stengelvoet.
Stengels/takken - De stengels staan rechtop. De bloemstelen zijn in de vruchttijd niet verdikt.
Bladeren - De bladeren zijn geveerd.
Bloemen - Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloemen zijn wit. De schermstralen zijn niet verdikt in de vruchttijd.
Vruchten - Een splitvrucht. De vrucht is 2,5 tot 3,5 mm lang. De korte stijlen zijn ongeveer 1 mm lang. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bodem - Zonnige plaatsen op vochtige tot vrij natte, matig voedselrijke, iets zure grond.
Groeiplaats - Grasland en waterkanten (langs rivieren).
Familie: Apiaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Ecologische groep: blauwgraslanden