Ecologie & verspreiding
Onder deze naam worden diverse tuinhybriden samengevat. Nymphaea x marliacea is een steriele plant, die eind 19e eeuw door de teler Joseph Latour-Marliac gekweekt is uit diverse waterleliesoorten waarvan Nymphaea alba zeer waarschijnlijk een van de stamouders is. De hybride, die naar deze kweker vernoemd is, vormt individuen die zeer variabel kunnen zijn wat betreft bloem- en bladkleur en afmetingen. Ze is afgezien van de afwijkende kleuren van de diverse plantonderdelen vooral daaraan te herkennen doordat er naast drijvende bladen ook een aantal bladen boven het water uitsteekt die breed trechtervormig zijn. Het is echter niet geheel zeker of alle tuinhybriden die in Nederland verwilderd aangetroffen worden ook daadwerkelijk N. x marliacea betreffen; wellicht omvat het kaartje ook planten die tot andere (hybridogene) taxa te rekenen zijn. Nymphaea x marliacea prefereert zonnige tot iets beschaduwde plaatsen in niet te diep, stilstaand water. Ze verdraagt enige verontreiniging en verspreidt zich uitsluitend door de groei van de rhizomen of brokstukken daarvan. De plant is winterhard zolang het water maar niet tot op de bodem bevriest. Deze hybride wordt veel aangeplant in o.a. singels en vijvers en wordt zelfs aangetroffen op plekken ver weg van menselijke bewoning.
Onder deze naam worden diverse tuinhybriden samengevat. Nymphaea x marliacea is een steriele plant, die eind 19e eeuw door de teler Joseph Latour-Marliac gekweekt is uit diverse waterleliesoorten waarvan Nymphaea alba zeer waarschijnlijk een van de stamouders is. De hybride, die naar deze kweker vernoemd is, vormt individuen die zeer variabel kunnen zijn wat betreft bloem- en bladkleur en afmetingen. Ze is afgezien van de afwijkende kleuren van de diverse plantonderdelen vooral daaraan te herkennen doordat er naast drijvende bladen ook een aantal bladen boven het water uitsteekt die breed trechtervormig zijn. Het is echter niet geheel zeker of alle tuinhybriden die in Nederland verwilderd aangetroffen worden ook daadwerkelijk N. x marliacea betreffen; wellicht omvat het kaartje ook planten die tot andere (hybridogene) taxa te rekenen zijn. Nymphaea x marliacea prefereert zonnige tot iets beschaduwde plaatsen in niet te diep, stilstaand water. Ze verdraagt enige verontreiniging en verspreidt zich uitsluitend door de groei van de rhizomen of brokstukken daarvan. De plant is winterhard zolang het water maar niet tot op de bodem bevriest. Deze hybride wordt veel aangeplant in o.a. singels en vijvers en wordt zelfs aangetroffen op plekken ver weg van menselijke bewoning.
Familie: Nymphaeaceae
Groep: eenzaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: algemene soort
Ecologische groep: voedselarme wateren