Stomptandmos

Amblyodon dealbatus


© Michael Lueth (www.milueth.de)

Ecologie & verspreiding
Het tot de Meesiaceae behorende Stomptandmos werd in 1942 aangetroffen in Kroon's Polders op Vlieland, waar het tot 1946 heeft standgehouden. De genoemde polders staan onder invloed van zout water. Amblyodon groeide hier samen met diverse zoutminnende soorten (Melkkruid, Zilte rus e.a.) en slechts weinig mossen: Calliergonella cuspidata, Drepanocladus aduncus, D. polygamus en Pellia endiviifolia. Na 1946 is er vergeefs naar het mos gezocht. In Duitsland is het arctisch-boreaal-montane Stomptandmos ook vrijwel verdwenen. Het is daar gevonden in natte duinvalleien, basenrijke graslanden, afgestoken turfranden, steilkanten van beken en natte kalkwandjes met Eucladium en Preissia. Het is niet waarschijnlijk dat de 2 tot 4 cm lange, scheef opgerichte kapsels met lange nek worden gemist of aangezien voor een andere soort. Vers gegraven slootkanten en oevers van plassen en natte natuurontwikkelingsterreinen in de duinen bieden de beste mogelijkheden op herontdekking.
Familie: Meesiaceae
Groep: Bladmossen
Status: Onbestendig (slechts incidentele kortstondige vindplaatsen; geen aanwijzingen dat soort hier langer dan 10 jaar aaneengesloten in Nederland voorkwam)
Zeldzaamheid: afwezig in Nederland
Biotoopvoorkeur: Moeras en nat schraalland
Substraatvoorkeur: op allerlei bodems
© 2024  BLWG
Ga naar de volledige website