Ecologie & verspreiding
Amblystegium fluviatile is te vinden langs rivieren en riviertjes, beken en meren. Het groeit in de zone die nooit langdurig droogvalt, gewoonlijk op steen. Dit mos werd voor 1980 vrijwel alleen gevonden in het rivierengebied, thans is het bekend uit een veel groter deel van het land. De stippenconcentraties in goed onderzochte gebieden (Rotterdam, Zuidwest-Friesland, de Wieden, Eindhoven) suggereren dat het in werkelijkheid nog algemener is. Vooral onderzoek van stenige oeverzones, zowel in het rivierengebied als daarbuiten, zal waarschijnlijk meer vindplaatsen opleveren. Volgens Nebel & Philippi (2001) zijn de standplaatsen kalkarm tot matig basenrijk. De Nederlandse uitbreiding lijkt daarom niet verklaard te kunnen worden uit de toegenomen invloed van ingelaten, kalkhoudend rivierwater. Zou vroeger alleen in het gebied van de grote rivieren naar dit mos gezocht zijn? De lange, dikke nerf, de bladvorm en de smal afgeronde bladtop maken de soort binnen het vrij lastige genus Amblystegium betrekkelijk goed herkenbaar, al blijft bij sommige exemplaren de afgrenzing tegen A. tenax lastig.
Amblystegium fluviatile is te vinden langs rivieren en riviertjes, beken en meren. Het groeit in de zone die nooit langdurig droogvalt, gewoonlijk op steen. Dit mos werd voor 1980 vrijwel alleen gevonden in het rivierengebied, thans is het bekend uit een veel groter deel van het land. De stippenconcentraties in goed onderzochte gebieden (Rotterdam, Zuidwest-Friesland, de Wieden, Eindhoven) suggereren dat het in werkelijkheid nog algemener is. Vooral onderzoek van stenige oeverzones, zowel in het rivierengebied als daarbuiten, zal waarschijnlijk meer vindplaatsen opleveren. Volgens Nebel & Philippi (2001) zijn de standplaatsen kalkarm tot matig basenrijk. De Nederlandse uitbreiding lijkt daarom niet verklaard te kunnen worden uit de toegenomen invloed van ingelaten, kalkhoudend rivierwater. Zou vroeger alleen in het gebied van de grote rivieren naar dit mos gezocht zijn? De lange, dikke nerf, de bladvorm en de smal afgeronde bladtop maken de soort binnen het vrij lastige genus Amblystegium betrekkelijk goed herkenbaar, al blijft bij sommige exemplaren de afgrenzing tegen A. tenax lastig.
Familie: Amblystegiaceae
Groep: Bladmossen
Status: Niet bedreigd
Zeldzaamheid: vrij zeldzame soort
Biotoopvoorkeur: Stenige oever
Substraatvoorkeur: steen
Controle: veldwaarneming