Ecologie & verspreiding
In Nederland is Bryum bornholmense in 2001 herkend als aparte soort. De soort is algemeen op wortelkluiten, langs watervangen en op bospaden in arme bossen op de Veluwe. Het mos groeit op (zwak lemig) zand, altijd op min of meer beschaduwde plaatsen. Begeleidende soorten zijn Dicranella heteromalla en Atrichum undulatum. Niet veel later werd Aardappelknikmos gevonden op vergelijkbare standplaatsen op Terschelling, in Zuid-Limburg en in Brabant. Waarschijnlijk is het in alle arme bossen op zand en zure leem op de hogere zandgronden en in Zuid-Limburg een vrij algemene soort. Bij de revisie van de Nederlandse bladmossen is Aardappelknikmos onder Bryum rubens s.l. gebracht vanwege onduidelijke verschillen met B. rubens s.s. Bij de revisie van dit complex in België in 1974 zijn beide soorten wel duidelijk beschreven, maar een duidelijke afbakening van B. bornholmense en B. rubens s.s. is pas in 2001 expliciet gepubliceerd. In groeiwijze en grootte kan het mos sterk lijken op Pohlia nutans. Het verschilt van B. microerythrocarpum door de vlakke blaadjes met een duidelijke zoom en getande top en door tuberkenmerken. Kapsels zijn niet zeldzaam.
In Nederland is Bryum bornholmense in 2001 herkend als aparte soort. De soort is algemeen op wortelkluiten, langs watervangen en op bospaden in arme bossen op de Veluwe. Het mos groeit op (zwak lemig) zand, altijd op min of meer beschaduwde plaatsen. Begeleidende soorten zijn Dicranella heteromalla en Atrichum undulatum. Niet veel later werd Aardappelknikmos gevonden op vergelijkbare standplaatsen op Terschelling, in Zuid-Limburg en in Brabant. Waarschijnlijk is het in alle arme bossen op zand en zure leem op de hogere zandgronden en in Zuid-Limburg een vrij algemene soort. Bij de revisie van de Nederlandse bladmossen is Aardappelknikmos onder Bryum rubens s.l. gebracht vanwege onduidelijke verschillen met B. rubens s.s. Bij de revisie van dit complex in België in 1974 zijn beide soorten wel duidelijk beschreven, maar een duidelijke afbakening van B. bornholmense en B. rubens s.s. is pas in 2001 expliciet gepubliceerd. In groeiwijze en grootte kan het mos sterk lijken op Pohlia nutans. Het verschilt van B. microerythrocarpum door de vlakke blaadjes met een duidelijke zoom en getande top en door tuberkenmerken. Kapsels zijn niet zeldzaam.
Familie: Bryaceae
Groep: Bladmossen
Status: Niet bedreigd
Zeldzaamheid: zeldzame soort
Biotoopvoorkeur: Arm bos
Substraatvoorkeur: lemig of fijn zand
Controle: microscopische determinatie