Ecologie & verspreiding
humeuze en niet te zure noordhellingen in de kalkarme duinen. Het huidige voorkomen van Campylopus fragilis beperkt zich vrijwel tot de duinen in de omgeving van Bergen, Texel en een locatie op Schiermonnikoog. In het verspreidingsbeeld is de afgelopen halve eeuw weinig veranderd. De spaarzame binnenlandse vondsten werden gedaan in vochtige heideterreinen. De meeste vondsten zijn echter al meer dan anderhalve eeuw oud en de soort zal hier veelal definitief verdwenen zijn. Vrij recent (1989, 1992) werden twee populaties van Campylopus fragilis gevonden bij Soesterberg. De soort groeit in ijle zoden. De dicht bebladerde stengels en de droog spiraalvormig gekromde lijnvormige broedblaadjes zijn in het veld bruikbare kenmerken om de soort van Campylopus pyriformis te onderscheiden. Opmerkelijk is het afwezig zijn van Campylopus fragilis op de meeste Waddeneilanden. Met enige inspanning moet het hier toch te vinden zijn? Sporenkapsels zijn slechts tweemaal gevonden: in 1863 te Wollinghuizen (Gr.) en in 1998 bij Bergen aan Zee.
humeuze en niet te zure noordhellingen in de kalkarme duinen. Het huidige voorkomen van Campylopus fragilis beperkt zich vrijwel tot de duinen in de omgeving van Bergen, Texel en een locatie op Schiermonnikoog. In het verspreidingsbeeld is de afgelopen halve eeuw weinig veranderd. De spaarzame binnenlandse vondsten werden gedaan in vochtige heideterreinen. De meeste vondsten zijn echter al meer dan anderhalve eeuw oud en de soort zal hier veelal definitief verdwenen zijn. Vrij recent (1989, 1992) werden twee populaties van Campylopus fragilis gevonden bij Soesterberg. De soort groeit in ijle zoden. De dicht bebladerde stengels en de droog spiraalvormig gekromde lijnvormige broedblaadjes zijn in het veld bruikbare kenmerken om de soort van Campylopus pyriformis te onderscheiden. Opmerkelijk is het afwezig zijn van Campylopus fragilis op de meeste Waddeneilanden. Met enige inspanning moet het hier toch te vinden zijn? Sporenkapsels zijn slechts tweemaal gevonden: in 1863 te Wollinghuizen (Gr.) en in 1998 bij Bergen aan Zee.
Familie: Leucobryaceae
Groep: Bladmossen
Status: Rode Lijst: Gevoelig
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
Biotoopvoorkeur: Droog schraalland
Substraatvoorkeur: humus