Ecologie & verspreiding
Fissidens rufulus is pas tijdens een revisie in 1974 herkend als inheemse soort. Tussen 1843 en 1871 is het door Van der Sande Lacoste tamelijk vaak verzameld bij Dordrecht en tussen 1883 en 1900 door Top bij Kampen. Het kan gemakkelijk worden aangezien voor Fissidens crassipes maar heeft veel kleinere bladcellen. De bladranden van F. rufulus lopen min of meer parallel tot nabij de stomphoekige bladtop; bij F. crassipes lopen ze vanaf het bladmidden spits toe naar de top. Dit kan helpen in het veld maar microscopische controle blijft noodzakelijk! In 1994 is de soort teruggevonden op de zijkant van een basaltblok van een krib in de Rijn bij Duiven, samen met de op kribben algemene F. crassipes. Ongetwijfeld komt F. rufulus op meer plaatsen voor op kribben in de grote rivieren, maar het vinden ervan vereist gerichte inventarisatie.
Fissidens rufulus is pas tijdens een revisie in 1974 herkend als inheemse soort. Tussen 1843 en 1871 is het door Van der Sande Lacoste tamelijk vaak verzameld bij Dordrecht en tussen 1883 en 1900 door Top bij Kampen. Het kan gemakkelijk worden aangezien voor Fissidens crassipes maar heeft veel kleinere bladcellen. De bladranden van F. rufulus lopen min of meer parallel tot nabij de stomphoekige bladtop; bij F. crassipes lopen ze vanaf het bladmidden spits toe naar de top. Dit kan helpen in het veld maar microscopische controle blijft noodzakelijk! In 1994 is de soort teruggevonden op de zijkant van een basaltblok van een krib in de Rijn bij Duiven, samen met de op kribben algemene F. crassipes. Ongetwijfeld komt F. rufulus op meer plaatsen voor op kribben in de grote rivieren, maar het vinden ervan vereist gerichte inventarisatie.
Familie: Fissidentaceae
Groep: Bladmossen
Status: Onbestendig (slechts incidentele kortstondige vindplaatsen; geen aanwijzingen dat soort hier langer dan 10 jaar aaneengesloten in Nederland voorkwam)
Zeldzaamheid: afwezig in Nederland
Biotoopvoorkeur: Stenige oever
Substraatvoorkeur: steen