Ecologie & verspreiding
Pohlia melanodon is overal te vinden in open plekjes in grazige vegetaties, ruderale terreinen, greppel- en slootkanten en op bospaden op leem en klei, in het rivierengebied zowel binnen- als buitendijks. Op organische en leemarme bodems in het Laagveendistrict en de Duindistricten komt het waarschijnlijk niet voor. Op de Waddeneilanden moet worden gezocht langs polderslootjes en op dijkhellingen. Het weinig opvallende Kleipeermos is voor 1950 door het hele land aangetroffen op klei- en leembodems, waaronder diverse vondsten uit de 19de eeuw. Hieruit blijkt dat er toen wel degelijk oog was voor pioniermilieus en dat de toename van soorten als Bryum barnesii, B. gemmiferum, Pohlia camptotrachela e.d. waarschijnlijk reëel is. Pohlia melanodon kan in vuilgroene, tot 3 cm hoge zoden voorkomen, maar vaker gaat het om onooglijke plantjes. Het celnet van de blaadjes is opvallend wijd. Broedknollen ontbreken maar kleurloze, parelsnoerachtige broedlichamen zijn vaak aanwezig op de rizoïden. Het documenteren van kapselende populaties van deze tweehuizige soort kan meer inzicht geven in de optimale standplaats.
Pohlia melanodon is overal te vinden in open plekjes in grazige vegetaties, ruderale terreinen, greppel- en slootkanten en op bospaden op leem en klei, in het rivierengebied zowel binnen- als buitendijks. Op organische en leemarme bodems in het Laagveendistrict en de Duindistricten komt het waarschijnlijk niet voor. Op de Waddeneilanden moet worden gezocht langs polderslootjes en op dijkhellingen. Het weinig opvallende Kleipeermos is voor 1950 door het hele land aangetroffen op klei- en leembodems, waaronder diverse vondsten uit de 19de eeuw. Hieruit blijkt dat er toen wel degelijk oog was voor pioniermilieus en dat de toename van soorten als Bryum barnesii, B. gemmiferum, Pohlia camptotrachela e.d. waarschijnlijk reëel is. Pohlia melanodon kan in vuilgroene, tot 3 cm hoge zoden voorkomen, maar vaker gaat het om onooglijke plantjes. Het celnet van de blaadjes is opvallend wijd. Broedknollen ontbreken maar kleurloze, parelsnoerachtige broedlichamen zijn vaak aanwezig op de rizoïden. Het documenteren van kapselende populaties van deze tweehuizige soort kan meer inzicht geven in de optimale standplaats.
Familie: Mniaceae
Groep: Bladmossen
Status: Niet bedreigd
Zeldzaamheid: vrij algemene soort
Biotoopvoorkeur: Kale cultuurgrond
Substraatvoorkeur: klei en leem
Controle: veldwaarneming