Ecologie & verspreiding
Ecologie
Sphagnum affine groeit in kleine plukjes in veen, meestal tussen of in de nabijheid van Sphagnum papillosum. Kamveenmos is geen uitgesproken hoogveen- of laagveensoort. De open standplaatsen zijn vochtig minerotroof en mesotroof. Sommige standplaatsen maken een licht verzuurde en licht verruigde indruk met een hoog aandeel grassen in de vegetatie. Dan kan het gaan om trilveen of veenmosrietland maar ook om verzuurde duinvalleitjes of hoogveenputten met grondwaterinvloed. Ook in een enkel natuurontwikkelingsterrein is Sphagnum affine gevonden.
Verspreiding
Sphagnum affine is pas laat in Nederland herkend;, in 1971 werd het gevonden in de veenmosrietland in de Nieuwkoopse Plassen. Andere laagveengebieden met Sphagnum affine zijn de Weerribben waar het bestendig voorkomt, in verzurend trilveen in het Vechtplassengebied en in de Lindevallei, beiden met oudere vondsten (1987 resp. 1970). De oudste opgaven van Sphagnum affine in Nederland (1939-1954) zijn echter van een veentje in het duingebied bij Hargen (Bergen, N-Holland). Recentere opgaven uit de duinen zijn van de Lange Duinen op Ameland (1971) en van de Amsterdamse Waterleidingduinen (2014). In Noord-Drente is Sphagnum affine in 1974 op enkele plaatsen gevonden, in een veentje ten noordoosten van Norg (het Langaarven) en aan de rand van een gagelstruweel in een oude verlandde beekarm tussen Zeegse en de Drentsche Aa. De toestroom van gebufferd grondwater zal hier het gezamenlijke kenmerk zijn. Recente vondsten zijn van 2009 op de Brunssummerheide en in 2010 op de Veluwe tegen de A1. In 2011 werd Kamveenmos nabij Hierden op een natuurontwikkelingsterrein gevonden en zeer recent (2014) in het Fochteloërveen in een herstellende veenput. Een twijfelachtige opgave uit het Bargerveen (1995) kon niet gecontroleerd worden. Hoewel Sphagnum affine een zeer zeldzame soort is suggereren de recente vondsten dat deze moeilijk herkenbare soort een goed dispersievermogen heeft. Sphagnum affine geldt als een boraal-montane soort. Doordat de afgrenzing binnen de Sphagnum imbricatum groep waartoe deze soort behoort, eerst recent verduidelijkt is, is ook de exacte verspreiding nog niet geheel duidelijk.
Summary
Sphagnum affine is in The Netherlands a rare species that nevertheless is recorded from a variety of habitats, like fenland sites, dune valleys with slight acidification, bogs with some ground water influence and also nature reclamation sites.
Ecologie
Sphagnum affine groeit in kleine plukjes in veen, meestal tussen of in de nabijheid van Sphagnum papillosum. Kamveenmos is geen uitgesproken hoogveen- of laagveensoort. De open standplaatsen zijn vochtig minerotroof en mesotroof. Sommige standplaatsen maken een licht verzuurde en licht verruigde indruk met een hoog aandeel grassen in de vegetatie. Dan kan het gaan om trilveen of veenmosrietland maar ook om verzuurde duinvalleitjes of hoogveenputten met grondwaterinvloed. Ook in een enkel natuurontwikkelingsterrein is Sphagnum affine gevonden.
Verspreiding
Sphagnum affine is pas laat in Nederland herkend;, in 1971 werd het gevonden in de veenmosrietland in de Nieuwkoopse Plassen. Andere laagveengebieden met Sphagnum affine zijn de Weerribben waar het bestendig voorkomt, in verzurend trilveen in het Vechtplassengebied en in de Lindevallei, beiden met oudere vondsten (1987 resp. 1970). De oudste opgaven van Sphagnum affine in Nederland (1939-1954) zijn echter van een veentje in het duingebied bij Hargen (Bergen, N-Holland). Recentere opgaven uit de duinen zijn van de Lange Duinen op Ameland (1971) en van de Amsterdamse Waterleidingduinen (2014). In Noord-Drente is Sphagnum affine in 1974 op enkele plaatsen gevonden, in een veentje ten noordoosten van Norg (het Langaarven) en aan de rand van een gagelstruweel in een oude verlandde beekarm tussen Zeegse en de Drentsche Aa. De toestroom van gebufferd grondwater zal hier het gezamenlijke kenmerk zijn. Recente vondsten zijn van 2009 op de Brunssummerheide en in 2010 op de Veluwe tegen de A1. In 2011 werd Kamveenmos nabij Hierden op een natuurontwikkelingsterrein gevonden en zeer recent (2014) in het Fochteloërveen in een herstellende veenput. Een twijfelachtige opgave uit het Bargerveen (1995) kon niet gecontroleerd worden. Hoewel Sphagnum affine een zeer zeldzame soort is suggereren de recente vondsten dat deze moeilijk herkenbare soort een goed dispersievermogen heeft. Sphagnum affine geldt als een boraal-montane soort. Doordat de afgrenzing binnen de Sphagnum imbricatum groep waartoe deze soort behoort, eerst recent verduidelijkt is, is ook de exacte verspreiding nog niet geheel duidelijk.
Summary
Sphagnum affine is in The Netherlands a rare species that nevertheless is recorded from a variety of habitats, like fenland sites, dune valleys with slight acidification, bogs with some ground water influence and also nature reclamation sites.
Familie: Sphagnaceae
Groep: Bladmossen
Status: Rode Lijst: Gevoelig
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
Biotoopvoorkeur: Zuur veen
Substraatvoorkeur: veen