Flesjesmos

Blasia pusilla


© Ron Poot

Ecologie & verspreiding
De rozetten van Blasia pusilla groeien veelal op pas geopende grond zoals geschoonde slootkanten en momenteel vooral natuurontwikkelingsterreinen. De grond is permanent vochtig, maar niet drijfnat, extreem zure condities worden gemeden. De soort verdwijnt als de vegetatie zich sluit. De waarnemingen van Blasia, jong en oud, zijn vrijwel uitsluitend afkomstig van de Pleistocene gronden en van de Waddeneilanden, de soort ontbreekt in de klei- en veengebieden van ons land. Blasia gaat duidelijk achteruit met als waarschijnlijke oorzaken verdroging en de algehele toename van voedselrijkdom van met name het agrarisch gebied. De grootste kans om Blasia momenteel te vinden is in recente natuurontwikkelingsprojecten, vooral in licht geaccidenteerd terrein met oppervlakkige waterbeweging. Toch loont het de moeite om ook te kijken op slootkantjes of andere plekken met een goede vochtvoorziening die na blootleggen met rust gelaten zijn.
Familie: Blasiaceae
Groep: Levermossen
Status: Rode Lijst: Kwetsbaar
Zeldzaamheid: vrij zeldzame soort
Biotoopvoorkeur: Kale vochtige bodem
Substraatvoorkeur: lemig of fijn zand
Controle: veldwaarneming
© 2024  BLWG
Ga naar de volledige website