Ecologie & verspreiding
Ecologie
Didymodon cordatus is een warmteminnende soort van droge, open kalkhoudende aarde op meestal zuid geëxponeerde rotsige hellingen, op muren en op lösswanden van holle wegen. Op deze laatste standplaats komt de soort in Midden-Europa vaak samen voor met Tortula brevissima. Ook andere begeleiders duiden op droge geëxponeerde standplaatsen: Aloina, Crossidium, Pterygoneurum, Microbryum en Didymodon soorten. De Nederlandse standplaats wijkt hiervan af: een krib in de Nederrijn bij Amerongen. Begeleiders waren hier Brachythecium rutabulum en Amblystegium serpens. Dit doet vermoeden dat de plant hoog op de krib, boven de gemiddelde hoogwaterlijn groeide.
Verspreiding
D. cordatus is in 1981 door Gerard Dirkse op een krib in de Nederrijn bij Amerongen gevonden. Het materiaal was aanvankelijk als D. luridus gedetermineerd en werd herkend bij een revisie (Sollman, 2005). De soort is zeer zeldzaam in België en daar bekend van twee vondsten in het Maasdistrict (1989 en 1993). In Duitsland is D. cordatus zeldzaam in het midden-Duitse heuvelland en op lösswanden in de Kaiserstuhl. In Engeland is slechts 1 vindplaats bekend in het zuidwesten. De soort komt verder verspreid voor in centraal en Zuid-Europa oostelijk tot de Krim en de Kaukasus.
Summary
Didymodon cordatus was found only once in 1981 on a groyne in the river Nederrijn.
Ecologie
Didymodon cordatus is een warmteminnende soort van droge, open kalkhoudende aarde op meestal zuid geëxponeerde rotsige hellingen, op muren en op lösswanden van holle wegen. Op deze laatste standplaats komt de soort in Midden-Europa vaak samen voor met Tortula brevissima. Ook andere begeleiders duiden op droge geëxponeerde standplaatsen: Aloina, Crossidium, Pterygoneurum, Microbryum en Didymodon soorten. De Nederlandse standplaats wijkt hiervan af: een krib in de Nederrijn bij Amerongen. Begeleiders waren hier Brachythecium rutabulum en Amblystegium serpens. Dit doet vermoeden dat de plant hoog op de krib, boven de gemiddelde hoogwaterlijn groeide.
Verspreiding
D. cordatus is in 1981 door Gerard Dirkse op een krib in de Nederrijn bij Amerongen gevonden. Het materiaal was aanvankelijk als D. luridus gedetermineerd en werd herkend bij een revisie (Sollman, 2005). De soort is zeer zeldzaam in België en daar bekend van twee vondsten in het Maasdistrict (1989 en 1993). In Duitsland is D. cordatus zeldzaam in het midden-Duitse heuvelland en op lösswanden in de Kaiserstuhl. In Engeland is slechts 1 vindplaats bekend in het zuidwesten. De soort komt verder verspreid voor in centraal en Zuid-Europa oostelijk tot de Krim en de Kaukasus.
Summary
Didymodon cordatus was found only once in 1981 on a groyne in the river Nederrijn.
Familie: Pottiaceae
Groep: Bladmossen
Status: Onbestendig (slechts incidentele kortstondige vindplaatsen; geen aanwijzingen dat soort hier langer dan 10 jaar aaneengesloten in Nederland voorkwam)
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
Biotoopvoorkeur: Pioniers op baserijke steen
Substraatvoorkeur: gruis en steen