Ecologie & verspreiding
Argentijnse amarant staat op zonnige, vochtige, goed gedraineerde bodems bestaande uit zand, leem, grindige leem en klei, is droogtetolerant en mijdt schaduw. De eenjarige plant groeit in bermen en op stortterreinen, haventerreinen, overslagplaatsen en andere ruderale plekken. De soort stamt oorspronkelijk uit Argentinië en omringende landen en treedt efemeer op in Europa (in Spanje is ze ingeburgerd) en wordt aangevoerd als verontreiniging in wol, graan en vogelzaad. In Nederland is de plant zeer zeldzaam. De bloeiwijze is tot aan de top bebladerd en verder staan deelbloeiwijzen bladokselstandig, het bloemdek bestaat uit spatelvormige, 4-5 bladige, ongelijke bloemdekbladen. De vruchten springen niet regelmatig overdwars open, zijn in het onderste deel rimpelig en verder glad en de bladeren hebben hun grootste breedte onder het midden. De bladeren en de zaden kunnen gekookt als spinazie of brei gegeten worden.
Argentijnse amarant staat op zonnige, vochtige, goed gedraineerde bodems bestaande uit zand, leem, grindige leem en klei, is droogtetolerant en mijdt schaduw. De eenjarige plant groeit in bermen en op stortterreinen, haventerreinen, overslagplaatsen en andere ruderale plekken. De soort stamt oorspronkelijk uit Argentinië en omringende landen en treedt efemeer op in Europa (in Spanje is ze ingeburgerd) en wordt aangevoerd als verontreiniging in wol, graan en vogelzaad. In Nederland is de plant zeer zeldzaam. De bloeiwijze is tot aan de top bebladerd en verder staan deelbloeiwijzen bladokselstandig, het bloemdek bestaat uit spatelvormige, 4-5 bladige, ongelijke bloemdekbladen. De vruchten springen niet regelmatig overdwars open, zijn in het onderste deel rimpelig en verder glad en de bladeren hebben hun grootste breedte onder het midden. De bladeren en de zaden kunnen gekookt als spinazie of brei gegeten worden.
Familie: Amaranthaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort