Ecologie & verspreiding
Dikkemanskruid dankt haar Nederlandse naam aan een letterlijke vertaling van haar Latijnse geslachtsnaam. Ze staat op een licht beschaduwde tot beschaduwde, droge tot vochthoudende, goed doorlatende, humeuze en zwak zure bodem die uit tal van grondsoorten kan bestaan. De giftige, wintergroene, en min of meer houtige plant is een bosplant die gebruikt wordt als bodembedekker in parken, tuinen en openbaar groen. Op buitenplaatsen wordt ze als een exotische stinzenplant beschouwd. Ogenschijnlijk verwildert ze makkelijk, maar van inburgering is geen sprake. De plant stamt oorspronkelijk uit gebergtebossen van China en Japan en wordt al sinds de 19de eeuw in Nederland als geliefde cultuurplant aangeplant. De witte bloemen verspreiden een zoete geur en worden bestoven door bijen en hommels, naast de gevormde zwarte zaden vermeerdert de plant zich ook met behulp van haar wortelstokken.
Dikkemanskruid dankt haar Nederlandse naam aan een letterlijke vertaling van haar Latijnse geslachtsnaam. Ze staat op een licht beschaduwde tot beschaduwde, droge tot vochthoudende, goed doorlatende, humeuze en zwak zure bodem die uit tal van grondsoorten kan bestaan. De giftige, wintergroene, en min of meer houtige plant is een bosplant die gebruikt wordt als bodembedekker in parken, tuinen en openbaar groen. Op buitenplaatsen wordt ze als een exotische stinzenplant beschouwd. Ogenschijnlijk verwildert ze makkelijk, maar van inburgering is geen sprake. De plant stamt oorspronkelijk uit gebergtebossen van China en Japan en wordt al sinds de 19de eeuw in Nederland als geliefde cultuurplant aangeplant. De witte bloemen verspreiden een zoete geur en worden bestoven door bijen en hommels, naast de gevormde zwarte zaden vermeerdert de plant zich ook met behulp van haar wortelstokken.
Familie: Buxaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: vrij zeldzame soort