Noordse zuring

Rumex longifolius


Ecologie & verspreiding
Noordse zuring staat op open tot grazige, zonnige tot iets beschaduwde, matig warme tot warme, vochtige en voedselrijke, basenrijke en uitgesproken stikstofrijke bodems. De overblijvende plant groeit in haar oorsprongsbied in struwelen en bermen, in (verlaten) akkers en rivierdalen, op oevers van rivieren, in vochtige weilanden en tuinen, op stortterreinen en andere ruderale plaatsen. Ze stamt oorspronkelijk uit Noord-Europa (zuidwaarts tot de Pyreneeën) en West- en Centraal-Azië, is elders wijd verspreid en meestal efemeer. In Nederland is Noordse zuring recent gevonden langs de Maas in Limburg, maar ze wordt ongetwijfeld over het hoofd gezien. Het taxon lijkt wat knobbelloze vruchtkleppen betreft op Paardenzuring, maar onze soort heeft veel smallere bladeren. Ook Spinaziezuring lijkt op Noordse zuring, maar die heeft sterk gegroefde bladstelen en draagt één knobbel op de vruchtkleppen. De bladeren kunnen gekookt als groente gegeten worden en werden vroeger ook gebruikt tegen scheurbuik. De vruchten werden in magere tijden tot meel gemalen om brood te bereiden.
Familie: Polygonaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
© 2024  FLORON
Ga naar de volledige website