Ecologie & verspreiding
Klaverbladvaren staat op zonnige, matig voedselrijke, basenrijke, matig stikstofrijke tot stikstofrijke, matig kalkrijke tot kalkarme, basische tot zwak zure leem- en slibgrond. De warmteminnende soort groeit in wateren (tot 40 cm diep) of op drooggevallen slib. Ze is in Nederland gezien langs droogvallende plassen langs rivieren en kleinere watergangen. Op al deze plekken is ze recent niet meer waargenomen. Deze submediterrane soort is zeer gevoelig voor (grotere) waterstandwisselingen. Bij overstroming is de plant namelijk niet in staat zijn bladstelen te verlengen met als gevolg dat deze bladeren afsterven en er nieuwe bladeren gevormd moeten worden; overigens worden alleen bij drooggevallen exemplaren sporocarpen gevormd. Klaverbladvaren is de enige varen waarvan de bladeren slaapbewegingen vertonen; overdag staan de bladeren gewoon recht af, ’s nachts hangen ze slap naar beneden. De soort is zijn Europees areaal sterk afgenomen door het rechttrekken van watergangen, eutrofiëring, dichtgroeien van vindplaatsen en waterverontreiniging. De Nederlandse vondsten zijn wellicht toe te schrijven aan verwildering uit cultuur.
Klaverbladvaren staat op zonnige, matig voedselrijke, basenrijke, matig stikstofrijke tot stikstofrijke, matig kalkrijke tot kalkarme, basische tot zwak zure leem- en slibgrond. De warmteminnende soort groeit in wateren (tot 40 cm diep) of op drooggevallen slib. Ze is in Nederland gezien langs droogvallende plassen langs rivieren en kleinere watergangen. Op al deze plekken is ze recent niet meer waargenomen. Deze submediterrane soort is zeer gevoelig voor (grotere) waterstandwisselingen. Bij overstroming is de plant namelijk niet in staat zijn bladstelen te verlengen met als gevolg dat deze bladeren afsterven en er nieuwe bladeren gevormd moeten worden; overigens worden alleen bij drooggevallen exemplaren sporocarpen gevormd. Klaverbladvaren is de enige varen waarvan de bladeren slaapbewegingen vertonen; overdag staan de bladeren gewoon recht af, ’s nachts hangen ze slap naar beneden. De soort is zijn Europees areaal sterk afgenomen door het rechttrekken van watergangen, eutrofiëring, dichtgroeien van vindplaatsen en waterverontreiniging. De Nederlandse vondsten zijn wellicht toe te schrijven aan verwildering uit cultuur.
Familie: Marsileaceae
Groep: varens (sporenplanten)
Status: onbestendige soort
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort
Ecologische groep: pionier op stikstofrijke, natte grond