Ecologie & verspreiding
Roze ooievaarsbek staat op een zonnige tot beschaduwde, droge tot iets vochtige, goed doorlatende, matig voedselrijke tot voedselrijke, iets zure bodem die uit allerlei grondtypen kan bestaan. Ze geeft de voorkeur aan iets voedselrijkere plaatsen en verdraagt geen droogte. De overblijvende plant groeit in lichte bossen, in bermen, akkers en op ruderale plaatsen, vaak in de nabijheid van woningen en parken. Deze Geraniumsoort stamt oorspronkelijk uit de Pyreneeën en Zuidwest-Frankrijk en wordt elders als sierplant in diverse variëteiten gekweekt (mogelijk soms verward met G. x ononianum, de fertiele hybride tussen G. endressii en G. versicolor). De soort is in Nederland niet ingeburgerd, maar wordt wel geregeld verwilderd aangetroffen. Het taxon blijft groen in zachte winters en vormt zoden met haar kruipende wortelstok. De grote, geaderde en roze bloemen zijn schotelvormig, hebben meestal uitgerande kroonbladen en worden door bijen en hommels bestoven, de vruchten zijn behaard.
Roze ooievaarsbek staat op een zonnige tot beschaduwde, droge tot iets vochtige, goed doorlatende, matig voedselrijke tot voedselrijke, iets zure bodem die uit allerlei grondtypen kan bestaan. Ze geeft de voorkeur aan iets voedselrijkere plaatsen en verdraagt geen droogte. De overblijvende plant groeit in lichte bossen, in bermen, akkers en op ruderale plaatsen, vaak in de nabijheid van woningen en parken. Deze Geraniumsoort stamt oorspronkelijk uit de Pyreneeën en Zuidwest-Frankrijk en wordt elders als sierplant in diverse variëteiten gekweekt (mogelijk soms verward met G. x ononianum, de fertiele hybride tussen G. endressii en G. versicolor). De soort is in Nederland niet ingeburgerd, maar wordt wel geregeld verwilderd aangetroffen. Het taxon blijft groen in zachte winters en vormt zoden met haar kruipende wortelstok. De grote, geaderde en roze bloemen zijn schotelvormig, hebben meestal uitgerande kroonbladen en worden door bijen en hommels bestoven, de vruchten zijn behaard.
Herkenning (bron: wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra)
Bloeitijd - juni - juli
Hoogte - 0,30-0,80 m.
Geslachtsverdeling - tweeslachtig
Wortels - Een slanke kruipende wortelstok.
Stengels/takken - De rechtopstaande of opstijgende stengels zijn afstaand behaard.
Bladeren - De bladeren zijn in omtrek rond of meestal veelhoekig, 5 tot 8 cm breed en tot over de helft ingesneden in 5 eironde, elkaar rakende, onregelmatig getande lobben.
Bloemen - Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De roze, 2,4 tot 3 cm grote bloemen zijn schotelvormig, geaderd, maar zonder donkere nerven. De kroonbladen zijn niet of iets uitgerand. Meestal staan ze met 2 bij elkaar.
Vruchten - Een kluisvrucht. De vruchten zijn behaard. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bodem - Zonnige plaatsen op vochthoudende, matig voedselijke grond.
Groeiplaats - Bermen en akkers.
Bloeitijd - juni - juli
Hoogte - 0,30-0,80 m.
Geslachtsverdeling - tweeslachtig
Wortels - Een slanke kruipende wortelstok.
Stengels/takken - De rechtopstaande of opstijgende stengels zijn afstaand behaard.
Bladeren - De bladeren zijn in omtrek rond of meestal veelhoekig, 5 tot 8 cm breed en tot over de helft ingesneden in 5 eironde, elkaar rakende, onregelmatig getande lobben.
Bloemen - Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De roze, 2,4 tot 3 cm grote bloemen zijn schotelvormig, geaderd, maar zonder donkere nerven. De kroonbladen zijn niet of iets uitgerand. Meestal staan ze met 2 bij elkaar.
Vruchten - Een kluisvrucht. De vruchten zijn behaard. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bodem - Zonnige plaatsen op vochthoudende, matig voedselijke grond.
Groeiplaats - Bermen en akkers.
Familie: Geraniaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: algemene soort
Ecologische groep: voedselrijke zomen