Ecologie & verspreiding
Ongelijkbladig vederkruid is een in het zuidoosten van de Verenigde Staten inheemse waterplant. De plant is al rond 1900 als aquarium- en vijverplant in Europa geïmporteerd. De eerste gedocumenteerde meldingen van verwildering binnen Europa dateren van de jaren veertig van de vorige eeuw. In Nederland dook ze voor het eest in 1999 op in een als visvijver in gebruik zijnde grindput bij Arcen. Na 2005 werd duidelijk dat de soort massaal aanwezig was in kanalen op de grens van Limburg en Noord-Brabant, in het Oranjekanaal in Drenthe en op enkele plekken in de Maas in Limburg. Tegenwoordig zijn waarnemingen uit bijna alle provincies bekend. Alleen uit de Randstad is de soort nog weinig gemeld. Ongelijkbladig vederkruid kan in allerlei uiteenlopende, stilstaande of zwak stromende, zoete wateren worden aangetroffen. Het heeft een voorkeur voor heldere, enigszins zure wateren, met een ruim aanbod van stikstof in de vorm van ammonium. Onder “gunstige” omstandigheden is het een zeer competitieve soort, die na verloop van tijd massavegetaties vormt en andere ondergedoken waterplanten verdringt. In een gemiddelde Nederlandse winter blijft de plant groen. Hierdoor heeft ze in het voorjaar een voorsprong op waterplanten die ’s winters afsterven en in het voorjaar weer helemaal vanuit wortels of winterknoppen moeten uitlopen. Sinds 2017 staat de soort op de EU-Unielijst met invasieve exoten. Dit houdt onder meer in dat de soort binnen de EU niet meer mag worden verhandeld en dat lidstaten verplicht zijn om in de natuur aanwezige populaties op te sporen en indien mogelijk te verwijderen. Is verwijdering niet meer mogelijk dan dient de soort dusdanig beheerd te worden dat verdere verspreiding zoveel mogelijk wordt voorkomen.
Ongelijkbladig vederkruid is een in het zuidoosten van de Verenigde Staten inheemse waterplant. De plant is al rond 1900 als aquarium- en vijverplant in Europa geïmporteerd. De eerste gedocumenteerde meldingen van verwildering binnen Europa dateren van de jaren veertig van de vorige eeuw. In Nederland dook ze voor het eest in 1999 op in een als visvijver in gebruik zijnde grindput bij Arcen. Na 2005 werd duidelijk dat de soort massaal aanwezig was in kanalen op de grens van Limburg en Noord-Brabant, in het Oranjekanaal in Drenthe en op enkele plekken in de Maas in Limburg. Tegenwoordig zijn waarnemingen uit bijna alle provincies bekend. Alleen uit de Randstad is de soort nog weinig gemeld. Ongelijkbladig vederkruid kan in allerlei uiteenlopende, stilstaande of zwak stromende, zoete wateren worden aangetroffen. Het heeft een voorkeur voor heldere, enigszins zure wateren, met een ruim aanbod van stikstof in de vorm van ammonium. Onder “gunstige” omstandigheden is het een zeer competitieve soort, die na verloop van tijd massavegetaties vormt en andere ondergedoken waterplanten verdringt. In een gemiddelde Nederlandse winter blijft de plant groen. Hierdoor heeft ze in het voorjaar een voorsprong op waterplanten die ’s winters afsterven en in het voorjaar weer helemaal vanuit wortels of winterknoppen moeten uitlopen. Sinds 2017 staat de soort op de EU-Unielijst met invasieve exoten. Dit houdt onder meer in dat de soort binnen de EU niet meer mag worden verhandeld en dat lidstaten verplicht zijn om in de natuur aanwezige populaties op te sporen en indien mogelijk te verwijderen. Is verwijdering niet meer mogelijk dan dient de soort dusdanig beheerd te worden dat verdere verspreiding zoveel mogelijk wordt voorkomen.
Familie: Haloragaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Status: exoot (na 1900 verwilderd of aangeplant)
Zeldzaamheid: zeldzame soort
Ecologische groep: voedselarme wateren