Ecologie & verspreiding
Donsnachtschade staat op zonnige en warme, droge tot vochtige bodems die uit diverse grondsoorten kunnen bestaan. Ze is niet winterhard en droogtebestendig. In het wild wordt ze aangetroffen op braakliggende grond en in akkerranden. Gekweekt prefereert ze rijkere grond met organisch materiaal en een goede vochtvoorziening. Ze stamt vermoedelijk uit Eurazië maar ook Zuid-Europa wordt genoemd, ze is geïntroduceerd in Noord-Amerika en Australië en wordt voor grote delen van Afrika opgegeven. De soort is zeer zeldzaam in Midden-Nederland. De eenjarige tot kortlevende soort heeft een muskusgeur, heeft naast gewone, afstaande ook klierharen en een bloeiwijze met 3-5 (8) witte bloemen. De rijpe bessen zijn goudgeel tot rood (het duidelijkste verschil met Zwarte nachtschade) en bevatten veel bleekgele zaden maar geen steencelkorrels. De bladeren worden als spinazie bereid en gegeten en de bessen zijn eetbaar en smaken zoet. Donsnachtschade bestuift zichzelf en de onverteerde zaden van opgegeten bessen zorgen voor de verspreiding.
Donsnachtschade staat op zonnige en warme, droge tot vochtige bodems die uit diverse grondsoorten kunnen bestaan. Ze is niet winterhard en droogtebestendig. In het wild wordt ze aangetroffen op braakliggende grond en in akkerranden. Gekweekt prefereert ze rijkere grond met organisch materiaal en een goede vochtvoorziening. Ze stamt vermoedelijk uit Eurazië maar ook Zuid-Europa wordt genoemd, ze is geïntroduceerd in Noord-Amerika en Australië en wordt voor grote delen van Afrika opgegeven. De soort is zeer zeldzaam in Midden-Nederland. De eenjarige tot kortlevende soort heeft een muskusgeur, heeft naast gewone, afstaande ook klierharen en een bloeiwijze met 3-5 (8) witte bloemen. De rijpe bessen zijn goudgeel tot rood (het duidelijkste verschil met Zwarte nachtschade) en bevatten veel bleekgele zaden maar geen steencelkorrels. De bladeren worden als spinazie bereid en gegeten en de bessen zijn eetbaar en smaken zoet. Donsnachtschade bestuift zichzelf en de onverteerde zaden van opgegeten bessen zorgen voor de verspreiding.
Familie: Solanaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort