Ecologie & verspreiding
Cardamine graeca is een kleine éénjarige Veldkers-soort. De soort is inheems in het oostelijke Middellandse Zee-gebied en rondom de Zwarte Zee. Het zwaartepunt van de verspreiding ligt in Griekenland. Een vondst uit 2014 op een begraafplaats in Schiermonnikoog gold lang als eerste vondst buiten het oorspronkelijke areaal. Later bleek dat de soort al in 2010 aanwezig was in een tuin in Haaksbergen. In 2019 werd de soort aangetroffen op een begraafplaats in Helmond. In datzelfde jaar werden er in België op begraafplaatsen in Genk en Gent ook plant aangetroffen. In 2020 volgde een vondst in Noardburgum in Friesland; ook weer op een begraafplaats. De planten zijn te herkennen aan de oortjes aan de bladvoet, de gedeelde tot gespleten deelblaadjes en de opvallende platte en brede hauwen met een gevleugelde snavel. Deze nieuwkomer voor de Nederlandse flora is waarschijnlijk, als verstekeling, in de vorm van plantjes of zaden, met sierplanten ingevoerd vanuit Zuid Europa. Binnen het oorspronkelijke areaal groeit de soort in ravijnen, op puinhellingen en in open bossen. In Zuid-Europa groeit C. graeca ook in Olijfgaarden. Mogelijk zijn de planten met als kuipplant ingevoerde Olijfbomen hier terechtgekomen. De plantjes produceren in Nederland kiemkrachtige zaden. In de tuin in Haaksbergen houdt de soort al 10 jaar stand.
Cardamine graeca is een kleine éénjarige Veldkers-soort. De soort is inheems in het oostelijke Middellandse Zee-gebied en rondom de Zwarte Zee. Het zwaartepunt van de verspreiding ligt in Griekenland. Een vondst uit 2014 op een begraafplaats in Schiermonnikoog gold lang als eerste vondst buiten het oorspronkelijke areaal. Later bleek dat de soort al in 2010 aanwezig was in een tuin in Haaksbergen. In 2019 werd de soort aangetroffen op een begraafplaats in Helmond. In datzelfde jaar werden er in België op begraafplaatsen in Genk en Gent ook plant aangetroffen. In 2020 volgde een vondst in Noardburgum in Friesland; ook weer op een begraafplaats. De planten zijn te herkennen aan de oortjes aan de bladvoet, de gedeelde tot gespleten deelblaadjes en de opvallende platte en brede hauwen met een gevleugelde snavel. Deze nieuwkomer voor de Nederlandse flora is waarschijnlijk, als verstekeling, in de vorm van plantjes of zaden, met sierplanten ingevoerd vanuit Zuid Europa. Binnen het oorspronkelijke areaal groeit de soort in ravijnen, op puinhellingen en in open bossen. In Zuid-Europa groeit C. graeca ook in Olijfgaarden. Mogelijk zijn de planten met als kuipplant ingevoerde Olijfbomen hier terechtgekomen. De plantjes produceren in Nederland kiemkrachtige zaden. In de tuin in Haaksbergen houdt de soort al 10 jaar stand.
Familie: Brassicaceae
Groep: tweezaadlobbigen (bloemplanten)
Zeldzaamheid: zeer zeldzame soort