a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z
kaart
Ectopleura dumortierii (Van Beneden, 1844)

Solitaire pijppoliep
algemeen | beleid en bescherming | ecologie & verspreiding | taxonomie | trend

Typering: Anthoathecata (athecate “bekerloze” poliep)
Herkenning
Vrijwel altijd onvertakte poliepen. De steel is 1-10 cm lang en ongeveer een halve mm dik, naar boven toe geleidelijk dikker wordend. De poliep is zalmkleurig, met twee tentakelkransen, rond de mondopening 14-24 korte en daaromheen een krans van ongeveer 30 lange. De voortplantingsstructuren (gonoforen) zitten in vertakte trosjes tussen beide tentakelkransen. In de gonoforen worden vrijzwemmende medusen (kwalletjes) gevormd. De meestal 2-3 mm grote medusen zijn bolvormig met een dikke wand (mesogloea). Er zijn 4 radiale kanalen en 4 tentakels. Kenmerkend voor de medusen zijn de netelcelrijen aan de buitenzijde van het scherm aan weerszijden van ieder radiaalkanaal. De maagsteel (manubrium) is fors, omringd door het geslachtsorgaan en bij de mondopening dunner. De tentakels zijn voorzien van bolvormige clusters netelcellen; meestal zijn ze ingetrokken.
Te verwarren met:
Solitaire pijppoliep is te verwarren met Gorgelpijp Ectopleura larynx en Penneschaft Tubularia indivisa. Beide laatstgenoemde soorten vormen echter vertakte kolonies, met stelen die over de gehele lengte ongeveer even dik zijn. Tevens vormen deze soorten geen vrijzwemmende kwalletjes, maar kruipende zogenaamde ‘actinula’-larven, die zich met de tentakels over de ondergrond voortbewegen.
Controle: Foto
Auteurs: Luna van der Loos
Marco Faasse