LiteratuurGreven, H.C. (1995)
Grimmia Hedw. (Grimmiaceae, Musci) in Europe. Leiden, Backhuys
Greven, H.C. (1998) De Nederlandse Grimmia's.
Buxbaumiella 45: 14-16
Greven, H.C. (2010)
Grimmias of the world. Published online
Greven, H.C. & A. Sotiaux (2003) The boreal-alpine bryophyte
Grimmia elongata Kaulf. still present at Willerzie (Belgium) after 132 years.
Belgian Journal of Botany 136: 165-166
Homm, T. (1998) Zum aktuellen Vorkommen einiger ausgewählter epilithischer Moose (Bryophyta) im Weser-Ems-Gebiet (Nordwest-deutschland).
Drosera 1998: 103-111
Maier, E. (2002)
Grimmia dissimulata E. Maier sp. nova, and the taxonomic position of
Grimmia trichophylla var.
meridionalis Müll. Hal. (Musci, Grimmiaceae).
Candollea 56: 281-300
Maier, E. & P. Geissler (1995)
Grimmia in Mitteleuropa: Ein Bestimmungsschlüssel.
Herzogia 11: 1-80
Masselink, A.K. & B.O. van Zanten (1977) De bryophyten-flora van de Drentse hunebedden en zwerfkeien II: De zwerfkeienflora.
Lindbergia 4: 143-149
Porley, R.D. (2004)
Grimmia dissimulata E. Maier in Britain.
Field Bryology 82: 13-17
Porley, R.D. (2016) A new key to Grimmia in Britain and Ireland.
Field Bryology 116: 28-43
Verspreidingstrend van de soort
Het voor waarnemingsinspanning gecorrigeerde, of door een expert geschatte aantal atlasblokken (5x5 km)
waarin de soort voorkomt per periode van tien jaar. Soms fluctueert het aantal sterk. Hoe vloeiender de lijn,
des te betrouwbaarder de grafiek. Bron: Rode Lijst Mossen 2010. © BLWG 2011
download in hoge resolutie