Ecologie

Sphagnum fimbriatum heeft een brede ecologische amplitude. De standplaatsen met min of meer gebufferd water worden meestal gekenmerkt door aanwezigheid van enige schaduw, vaak van hoger opgaande vegetatie zoals in Rietvelden, Wilgenbroekbos en Berkenbroekbos. Sphagnum fimbriatum wordt dan vaak begeleid door Sphagnum squarrosum. Bulten die zij samen vormen in broekbossen zijn beter bestand tegen uitdrogen dan de afzonderlijke voorkomens. Sphagnum fimbriatum is enigszins bestand tegen zilte omstandigheden en komt dan ook meer dan veel andere Veenmossoorten langs de kust voor. In zure venen komt Sphagnum fimbriatum voor op plekken met mineralisatie door verstoring waardoor ook wat hoge kruiden en Berken tot ontwikkeling zijn gekomen terwijl in laagveen en hoge zeggen graslanden deze soort juist op oppervlakkige verzuring wijst.

Verspreiding

Sphagnum fimbriatum komt in het gehele land voor met uitzondering van de kleigebieden en het zuidelijke deel van Limburg. Hoewel het een algemene soort is lijkt er sprake te zijn van enige achteruitgang, vooral in het westen van het land. Een mogelijke oorzaak hiervoor zou opgetreden verdroging van de groeiplaatsen kunnen zijn. Ook in de rest van Europa komt Sphagnum fimbriatum algemeen voor in laaglandgebieden, in berggebieden veel minder.

Summary

Sphagnum fimbriatum is a common species of mesotrophic shaded wet places. It prefers open Betula and Salix stands with high watertables, as well as Phragmites vegetation. In bogs occasional stands reflect disturbances whereas in Caricion communities this species indicates superficial acidification.