Ecologie & verspreiding Eenzijdig wintergroen staat op beschaduwde plaatsen op vrij droge tot vochtige, fosforarme, basenrijke, stikstofarme, humusrijke, matig voedselrijke, vrij zure grond op (stenige) zand- en leembodems. Ze wordt aangetroffen op heiden, in zeeduinen, op vochtige rotsrichels en in bossen, zowel in loof- als naaldbossen. Deze van mycorrhiza afhankelijke plant komt voor in de koele en gematigde gebieden van het Noordelijke Halfrond. Op het vaste land van Europa komt dit Wintergroen westelijk voor tot in de Eifel en Luxemburg en dus zijn de voormalige vindplaatsen in Nederland als voorposten van het areaal te beschouwen. De onmiskenbare soort (met een éénzijde bloeiwijze) werd vroeger gezien in de duinen bij Wassenaar, bij Doetichem en in loofbossen bij Hummulo en Weert. De laatste waarneming, bij Weert, dateert alweer uit 1939. De plant werd vroeger ook medicinaal aangewend tegen kiespijn en als bloedstelper, een aftreksel van de lange vertakte wortelstokken werd gebruikt als oogwater. CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2014

Ecologie

Bodem
Beschaduwde plaatsen op vrij droge tot vochtige, matig voedselarme tot matig voedselrijke, vrij zure grond (zand en stenige plaatsen).

Groeiplaats
Bossen (loofbossen, naaldbossen en bergwouden), zeeduinen en rotsen (vochtige rotsrichels).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Vroeger in de duinen bij Wassenaar, bij Doetinchem, Hummelo en Weert. Voor het laatst gevonden in 1939.

Vlaanderen
Niet in Vlaanderen.

Wallonië
Niet in Wallonië.

Wereld
Koele en gematigde gebieden op het noordelijk halfrond. Op het vasteland van Europa westelijk tot in de Eifel en Luxemburg. Ook in Groot-Brittannië.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	bossen op droge, zure grond
Levensduur:	overblijvend
Levensvorm:	kruidachtige chamaefyt
Zaadbank:	zeer kortlevend (< 1 jaar)
Bloeitijd:	juni - juli

Literatuur
van der Ham, R.W.J.M. (1980) Orthilia secunda (L.) House toch in de duinen (Korte meded.). Gorteria 10: 109-109

van Ooststroom, S.J. & T.J. Reichgelt (1961) 90. Pyrolaceae. Flora Neerlandica : 27-35 

Vuyck, L. (1901) Ramischia secunda - Eenzijdswendig Wintergroen Flora Batava 21: 1624-1624 

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 1: 160

Flora Batava 21: plaat 1624

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 463

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 562

Nederlandse Oecologische Flora 3: 28

Wilde-Planten.nl: pagina

deze soort in de Zadenatlas van Nederland

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels Een rechtopstaande  stengel. Bladeren De blaadjes groeien in  een rozet. Ze zijn klein, eirond tot langwerpig-eirond, meestal spits, gekarteld-gezaagd en met een korte steel. Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). Een naar één  kant gekeerde tros. De niet geurende, knikkende bloemen zijn klokvormig tot vrijwel bolvormig, 5-6 mm en groenachtig wit. De rechte stijl steekt ver uit de kroon. Het vruchtbeginsel heeft aan de voet tien  heel kleine honingklieren. Vruchten Een 2,5-4,5 mm grote doosvrucht. De zaden zijn zeer kortlevend (korter dan één jaar). Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,07-0,15 m.
Bloemkleur:	witgroen
Type vrucht:	doosvrucht
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	tweeslachtig

Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar. Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode, dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF

download hoge resolutie