Ecologie & verspreiding Egelboterbloem staat op vaak open en zonnige, zelden licht beschaduwde, natte en humeuze, voedselarme tot matig voedselrijke, basen- en stikstofarme, zure tot neutrale, meestal vrij kalkarme zand- en leemgrond en op laagveen en verder is ze is enigszins zouttolerant. De plant groeit in hooi- en weilanden, in laag- en trilvenen, in kwelgebieden in loofbossen, op kapvlakten en langs bospaden, in beekdalen en bij bronnen, langs vennen, plassen, sloten en beken, in drassige karrensporen en in zandgroeven, in leemputten en in ontkalkte en onzilte duinvalleien. Nederland valt geheel binnen het Europese deel van het areaal. De soort is zeer algemeen, maar zeldzaam in Zeeland, in Flevoland en in de zeekleigebieden van Friesland en Groningen. Egelboterbloem is van al onze andere boterbloemen (behalve Grote boterbloem) te onderscheiden door haar ongedeelde bladeren en van die laatste door haar geringere formaat en andere habitus en verder doordat ze geen ondergrondse uitlopers en geen holle stengels bezit. CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2015

Ecologie

Bodem
Zonnige, zelden licht beschaduwde, vaak enigszins open plaatsen op natte, voedselarme tot matig voedselrijke, zure tot neutrale, meestal vrij kalkarme grond (zand, leem en laagveen).

Groeiplaats
Grasland (hooiland en weiland), moerassen (laagvenen en trilvenen), kapvlakten, waterkanten (langs vennen, plassen, sloten en beken), bossen (kwelgebieden in loofbossen, in karrensporen en langs bospaden), afgravingen (zand- en leemgroeven) en zeeduinen (duinvalleien).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Vrij algemeen, maar zeldzaam tot zeer zeldzaam in Zuid-Limburg, Zeeland, Flevoland en in de zeekleigebieden van Fryslân en Groningen.

Vlaanderen
Algemeen in de Kempen. Elders vrij algemeen tot zeer zeldzaam.

Wallonië
Algemeen in de Ardennen. Elders vrij algemeen tot zeer zeldzaam.

Wereld
Het grootste deel van Europa, West-Siberië, Canada en de VS. Zeer zeldzaam in Noordwest-Afrika.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	laagvenen
Levensduur:	overblijvend
Levensvorm:	helofyt
Zaadbank:	langlevend (> 5 jaar)
Bloeitijd:	juni - oktober

Literatuur
Kops, J. (1814) Ranunculus flammula - Egel Ranonkel Flora Batava 3: 239-239 

Schaminée, J.H.J. & A.H.F. Stortelder (2000) De ene boterbloem is de andere niet. De sociologische indicatiewaarde van plantensoorten, toegelicht aan de hand van het geslacht Ranunculus. Stratiotes 20: 5-19

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 3: 132

Flora Batava 03: plaat

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 255

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 313

Nederlandse Oecologische Flora 1: 239

Wilde Planten 1: 186

Wilde-Planten.nl: pagina

Afbeelding in de Zadenatlas (Digital Plant Atlas)

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels De rechtopstaande, opstijgende of liggende stengels zijn vaak roodachtig. Soms wortelen deze, maar ze vormen geen echte uitlopers. Bladeren De kale, niet gesteelde bladeren zijn langwerpig tot lijnvormig. Ze worden tot 10 cm lang. De bladvoet is wigvormig of afgerond. Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De gele, 0,7-2 cm grote bloemen staan zelden alleen. Ze hebben gegroefde steeltjes. De kroonbladen zijn vrij klein. De kelkbladen staan vaak iets van de kroon af. Vruchten Een eenzadige dopvrucht of nootje. De kale dopvruchten zijn 1,2-2 mm lang. De snavel is smal, zeer kort en recht. De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,10-0,45(-0,70) m.
Bloemkleur:	geel
Type vrucht:	eenzadige dopvrucht of noot
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	tweeslachtig

Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100). De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer. Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen. In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023

download in hoge resolutie

Fenologie bloeiend


Fenologie vruchtdragend


Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.