Ecologie & verspreiding Lange zonnedauw is een karakteristieke soort van permanent natte, zeer voedselarme plaatsen in hoogveenslenken. Ten opzichte van Ronde en Kleine zonnedauw heeft ze een iets hogere mineralenbehoefte. De groeiplaatsen kenmerken zich door opkwellend basenrijk grondwater, omstandigheden die vooral aangetroffen worden aan de rand van levend hoogveen, in sommige vennen en in blauwgraslanden. Lange zonnedauw is in Nederland een zeer zeldzame soort die bovendien sterk is achteruit gegaan. Ze staat daarom als Ernstig Bedreigd op de Rode lijst. De oorzaken van deze achteruitgang zijn ontginning van de hoogvenen en verstoringen in de waterhuishouding (ontwatering). Voor zover bekend komt ze nog maar op één groeiplaats in Nederland voor, een Meerstalblok in het Bargerveen (Drenthe). CC-BY-SA 3.0 Edwin Dijkhuis, 2014

Ecologie

Bodem
Zonnige plaatsen op natte, zeer voedselarme, zwak zure grond (zand, leem en veen).

Groeiplaats
Grasland (blauwgrasland), heide (natte heide) en moerassen (op veenmoskussens, in levend hoogveen met toevoer van iets mineraalhoudend water, zoals kalk of ijzer, trilveen, hoogveenmeertjes en veentjes rondom bronnen).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Zeer zeldzaam in Drenthe en misschien ook nog in Gelderland, Overijssel en enkele laagveengebieden.

Vlaanderen
Voor het laatst gevonden aan het eind van de negentiende eeuw.

Wallonië
Voor het laatst gevonden in 1922 bij Olen.

Wereld
Koude en koel-gematigde streken op het noordelijk halfrond.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	natte heiden
Levensduur:	overblijvend
Levensvorm:	hemicryptofyt
Bloeitijd:	juli - augustus

Literatuur
de Boer, A.J. (1932) Enkele opmerkingen over een drietal zeldzame planten. II. De Levende Natuur 37: 112-114 

Kops, J. & H.C. van Hall (1836) Drosera longifolia - Langbladige Zonnedauw Flora Batava 7: 513-513

Offerijns, F.J.M. (1913) Excursie naar het hoogveenterreintje in de buurt van Deventer. De Levende Natuur 18: 270-274 

Piet, J.J. (1933) Groeiplaatsen. De Levende Natuur 37: 349-349 

van der Meer, P. (1925) Zonnedauw-Vliegenvangertje. De Levende Natuur 30: 221-221 

van Eeden, F.W. (1893) Drosera longifolia - Langbladige Zonnedaauw Flora Batava 19: 1462-1462 

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 1: 98

Flora Batava 19: plaat 1462

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 268

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 537

Nederlandse Oecologische Flora 1: 275

Wilde Planten 3: 147

Wilde-Planten.nl: pagina

Afbeelding in de Zadenatlas (Digital Plant Atlas)

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels Er is meestal maar 1 rechtopstaande bloeistengel, zelden meer, die midden in het bladrozet ontspringt. Tijdens de bloei is de bloeistengel ongeveer 2 tot 3 keer zo lang als de bladeren. Lange zonnnedauw groeit gewoonlijk niet in groepen. Bladeren De rechtop- of schuin omhoog staande blaadjes zijn smal langwerpig en meestal boven het midden het breedst. Ze zijn 1 tot 4 cm lang (gewoonlijk langer dan die van de beide andere soorten). De bladsteel is niet behaard. Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De witte kroonbladen zijn groter dan die van Ronde en Kleine zonnedauw. Vruchten Een dosvrucht. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,05-0,20 m.
Bloemkleur:	wit
Type vrucht:	doosvrucht
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	tweeslachtig

Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar. Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode, dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF

download hoge resolutie