Ecologie & verspreiding Amandelwolfsmelk is één van de soorten die in midden Europa snel algemener worden, maar in Nederland zeer zeldzaam is, en beperkt tot het enige stuk midden Europa binnen onze landsgrenzen: Zuid-Limburg. Hier komt zij voor in kalkrijke bossen en bosranden. Op het verspreidingskaartje lijkt de soort nu ook meer gevonden te worden, verspreid over de rest van het land. De soort is echter een populaire tuinplant dus mogelijk zijn dit allemaal verwilderde exemplaren. In dit licht is het goed te letten op de veel in cultuur zijnde (onder)soort ‘robbiae’ met meer leerachtige, glanzende bladeren en een ver lopende wortelstok. Dat Amandelwolfsmelk een populaire tuinplant is, is niet zo gek: ze is één van de grootste inheemse wolfsmelken, overjarig en heeft vaak een fraai paarsrode tint. Haar bloeiwijze bestaat uit relatief grote dichtopeenstaande ‘schijnbloemen’ (cyathia). Zij is met enige kennis van de inheemse wolfsmelksoorten niet te verwarren met andere soorten. CC-BY-SA 3.0 Kim Lotterman, 2015

Ecologie

Bodem
Licht beschaduwde plaatsen op vochtige, matig voedselarme tot matig voedselrijke, kalkrijke en humeuze grond.

Groeiplaats
Bossen (lichtrijke loofbossen en langs bospaden) en kapvlakten. Gebonden aan oude, grote bossen.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Zeer zeldzaam. Het meest in Zuid-Limburg.

Vlaanderen
Zeer zeldzaam in Brabant. Elders slechts een paar vindplaatsen.

Wallonië
Vrij algemeen ten zuiden van de Maas en de Samber en vrij zeldzaam in Brabant.

Wereld
Gebergteplant uit Zuidwest-Azië, Noord-Afrika, en Zuid- en Midden-Europa, noordelijk tot in Nederland. Ook in Groot-Brittannië.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	kalkrijke bossen
Levensduur:	overblijvend
Levensvorm:	kruidachtige chamaefyt
Bloeitijd:	april - mei

Literatuur
Vuyck, L. (1906) Euphorbia amygdaloides - Amandel Wolfsmelk Flora Batava 22: 1736-1736 

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 1: 108

Flora Batava 22: plaat 1736

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 348

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 416

Nederlandse Oecologische Flora 3: 19

Wilde Planten 3: 328

Wilde-Planten.nl: pagina

Afbeelding in de Zadenatlas (Digital Plant Atlas)

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels Aan de basis van de plant ontspruiten rechtopstaande, meestal onvertakte stengels die in hun eerste jaar een of enkele decimeter hoog worden en alleen zacht behaarde bladen dragen. Tegen de winter vallen deze af, met uitzondering van een 'toprozet' van opeengedrongen bladeren. De kale, verhoute stengel daaronder kleurt rood en met talrijke littekens van afgevallen bladen. De toprozet blijft in het tweede jaar herkenbaar, doordat de stengel zich daar weinig strekt. Bladeren De verspreidstaande, zacht behaarde, 3 tot 6 cm lange bladen zijn omgekeerd eirond-lancetvormig (langwerpig en vaak boven het midden het breedst), ongetand en in de steel versmald. De bovenste, wintergroene bladen groeien dicht opeen onder de bloeiwijze. Bloemen Eenslachtig (een bloem met alleen mannelijke of alleen vrouwelijke geslachtsorganen). Eenhuizig (mannelijke en vrouwelijke bloemen op dezelfde plant). Uit het centrum van de rozet ontwikkelt zich de schermvormig, rijk vertakte bloeiwijze (schermen met vijf tot tien hoofdstralen), die dubbel zo lang kan worden als de rest van de plant. De paren van schutblaadjes in de bijschermen zijn aan de voet tot 'schoteltjes' vergroeid. De honingklieren op de rand van de schijnbloemen zijn halvemaanvormig, met hoornvormige uiteinden. Vruchten Een kluisvrucht. De kale vrucht is 3-4 mm en heeft fijne puntjes en drie groeven. De zaden zijn vrijwel zwart. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,60-1,00 m.
Bloemkleur:	groengeel
Type vrucht:	kluisvrucht
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	éénslachtig, éénhuizig

Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar. Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode, dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF

download hoge resolutie

Fenologie bloeiend


Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.