Ecologie

Bodem
Zonnige tot matig beschaduwde plaatsen op vochtige tot natte, matig voedselarme tot matig voedselrijke, niet bemeste, zwak zure grond (laagveen, venig of humeus zand en leem).

Groeiplaats
Grasland (nat, bemest grasland, verruigd grasland en hooiland op laagveen), bermen, waterkanten (sloten en kanalen), moerassen (verruigend rietland), zeeduinen (duinvalleien), bosranden en langs bosjes en soms aan de bovenrand van kwelders.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Plaatselijk vrij algemeen in laagveengebieden en enkele aangrenzende gebieden. Elders zeer zeldzaam en niet in Zeeland, Flevoland en Zuidoost-Nederland.

Vlaanderen
Zeer zeldzaam.

Wallonië
Zeer zeldzaam.

Wereld
Koudere en koel-gematigde streken op het noordelijk halfrond. De zuidwestgrens in Europa loopt van IJsland door Noord-Engeland, Nederland, Vlaanderen en Noord-Duitsland en dan naar de Alpen.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	natte, bemeste graslanden
Levensduur:	overblijvend
Levensvorm:	hemicryptofyt
Bloeitijd:	april - juni

Literatuur
Holverda, W.J. (1987) Hierochloë odorata (L.) Beauv. op de Nederlandse Waddeneilanden. Gorteria 13: 217-217 

Kops, J. (1814) Holcus oodoratus - Ruikend Zorgh-gras Flora Batava 3: 170-170 

Roos, R. (1991) Veenreukgras. Natura 88: 10-12

Verloove, F. & B. Opstaele (2004) Hierochloe odorata in Sinaai (Sint-Niklaas, Oost-Vlaanderen), nieuw voor de Belgische flora: inheems of geïntroduceerd?. Dumortiera 82: 16-18

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 2: 172

Flora Batava 03: plaat

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 224

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 248

Nederlandse Oecologische Flora 5: 154

Wilde Planten 2: 74, 150

Wilde-Planten.nl: pagina

deze soort in de Zadenatlas van Nederland

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels Veenreukgras vormt grote groepen. Bladeren Voor ontplooiing is de bladschijf ingerold. De bladeren van de bloeistengel zijn zeer kort. Het bovenste is soms niet meer dan 1 cm lang. De bladeren van vegetatieve spruiten zijn zeer lang. Deze kunnen tot 30 cm lang worden. Het tongetje wordt tot 3 mm lang. Het is driehoekig. Aan niet-bloeiende stengels is het afgeknot. Bloemen Polygaam (bloemen met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen en bloemen met alleen mannelijke of alleen vrouwelijke geslachtsorganen). De bloeiwijze is wijd pluimvormig. De aartjes zijn 3½ tot 5 mm lang. Ze zijn eivormig, aan de voet groen of paars en naar boven goudbruin. De kelkkafjes zijn bootvormig. Ze hebben 1 of 3 nerven. Ze komen niet helemaal tot de top van het aartje. Aan de top van het aartje zitten 3 dicht op elkaar zittende bloemen die omhuld worden door de kelkkafjes. Vruchten Een graanvrucht. Eenzaadlobbig (kiemend met één kiemblaadje).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,20-0,60 m.
Type vrucht:	graanvrucht
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	polygaam

Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100). De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer. Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen. In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023

download in hoge resolutie

Fenologie bloeiend


Fenologie vruchtdragend


Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.