Ecologie & verspreiding Duindoorn groeit op lichte, humusarme, kalkhoudende, meestal enigszins vochtige grond, in open vegetaties. Eenmaal gevestigd handhaaft Duindoorn zich vrijwel uitsluitend door vegetatieve vermeerdering en breidt hij naar drogere en nattere terreingedeelten uit. Duindoorn is goed bestand tegen zout en het stuiven van het zand. Zij leeft samen met een bacterie die in de wortelknolletjes stikstof bindt. Hierdoor groeien onder de doornstruik vaak stikstofminnende planten als brandnetels. Duindoorn komt in Nederland langs de hele Noordzeekust, in het Lauwersmeergebied en bij Amsterdam algemeen voor. Daarnaast is Duindoorn vrij zeldzaam in het IJsselmeergebied. Verder komt Duindoorn door aanplant, aanvoer van duinzand en verspreiding door vogels verder van de kust verspreid in Nederland voor, onder meer op spoordijken en opgespoten zandvlakten. Duindoorn is een kenmerkende soort voor het Liguster-verbond, een verzameling van plantengemeenschappen van thermofiele en droogteminnende struwelen op kalkhoudende bodem, die vooral in de duinen en Zuid-Limburg voorkomen. CC-BY-SA 3.0 Niko Buiten, 2014

Ecologie

Bodem
Zonnige plaatsen op droge tot vrij vochtige, voedselarme, kalkhoudende, humusarme grond. De struik verdraagt zout (zand en stenige plaatsen).

Groeiplaats
Zeeduinen (duinstruwelen en zandvlakten), opgespoten grond (met kalkrijk zand), langs spoorwegen (spoordijken), rotskusten, waterkanten (rivieroevers), grindafzettingen in gebergten en kiezelbanken.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Algemeen in de duinen, in het Lauwersmeergebied en bij Amsterdam en vrij zeldzaam langs het IJsselmeer. Soms ook in het binnenland op aangevoerd zand.

Vlaanderen
Algemeen in de duinen. Elders soms verwilderd.

Wallonië
Niet in Wallonië, maar soms wel verwilderd.

Wereld
Vanaf Midden-China tot in het kustgebied van Noordwest-Europa. Ook langs de Zwarte Zee, in Alpiene gebergten en de Centraal-Aziatische steppen.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	struwelen
Levensduur:	langlevend
Levensvorm:	phanerofyt
Bloeitijd:	april - mei

Literatuur
Kops, J. (1807) Hippophae Rhamnoides - Gemeene Duin-doorn Flora Batava 2: 100-100 

Sipkes, C. (1966) Sterfte van de duindoorn op Voorne (Korte meded.). Gorteria 3: 12-12 

van der Maarel, E. (1972) Enkele opmerkingen over de flora van Utrecht 1843-1970. Gorteria 6: 17-19 

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 3: 82

Flora Batava 02: plaat

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 397

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 361

Nederlandse Oecologische Flora 2: 188

Wilde Planten 1: 206

Wilde-Planten.nl: pagina

Afbeelding in de Zadenatlas (Digital Plant Atlas)

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels De doornige takken zijn dun en overdekt met zilverkleurige schubben, die later donkerbruin worden. Bladeren De verspreid staande bladeren zijn lijnvormig-langwerpig tot smal spatelvormig. Ze hebben een gave rand en een korte steel. Van boven zijn ze grijsgroen en van onderen witachtig. Bloemen Eenslachtig (een bloem met alleen mannelijke of alleen vrouwelijke geslachtsorganen). Tweehuizig (mannelijke en vrouwelijke bloemen op verschillende planten). De struiken zijn tweehuizig. De groenige bloemen groeien in de oksels van dicht bij elkaar geplaatste, bruine knopschubben. Ze verschijnen voor de bladen. Mannelijke bloemen hebben twee min of meer rechtopstaande ronde slippen, die samen de vier meeldraden helemaal kunnen omsluiten. Vrouwelijke bloemen zijn spoelvormig en hebben bijna allemaal geen steeltje. De lange stempel is roodbruin. Vruchten Een vlezige schijnvrucht. De oranje bessen zijn bijna bolrond en 6-8 mm. Ze zijn eetbaar, maar vrij zuur. In de winter kunnen de bessen gaan gisten, hierdoor kunnen vogels (o.a. kramsvogels) dronken worden. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	1,20-4,50 m.
Bloemkleur:	groen
Type vrucht:	vlezige schijnvrucht
Kleur van de vrucht:	oranje
Geslachtsverdeling:	éénslachtig, tweehuizig

Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100). De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer. Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen. In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023

download in hoge resolutie

Fenologie bloeiend


Fenologie vruchtdragend


Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.