Ecologie & verspreiding
Dennenwolfsklauw staat in Nederland op ± open, zonnige tot meestal licht beschaduwde, droge tot vochtige, koele en voedselarme, vaak humeuze en matig stikstofrijke, licht zure en kalkarme zandgrond. De plant groeit in heidevelden en borstelgraslanden, in loof- en naaldbossen, op opgespoten grond en in zandgroeven, in oude karrensporen en onder kruipwilgen in de duinen. In het buitenland wordt de soort ook aangetroffen op rotsen en in rotsspleten en op kwelplekken in kletsnatte moerassen. Het areaal omvat de koudere streken op het noordelijk halfrond tot rondom de Noordelijke IJszee. Verder zuidelijk voornamelijk in gebergten. De soort is uiterst zeldzaam in Nederland maar vertoont recent een geringe toename. In de 19e eeuw was het taxon nog hoofdzakelijk aan te treffen op noordhellingen in ± vochtige heidevelden, voornamelijk in Midden-Nederland. Tegenwoordig is ze vooral op noordhellingen van lichte naaldbossen in het noordoosten van het land te vinden.
CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2015
|
EcologieBodemZonnige tot meestal licht beschaduwde, min of meer open plaatsen op vochtige tot droge, voedselarme, licht zure zandgrond.
GroeiplaatsHeide (droge heide), bossen (dennenbossen en andere naaldbossen), afgravingen (zandgroeven), opgespoten grond, oude karrensporen en zeeduinen (onder kruipwilgen).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandZeer zeldzaam in Drenthe, op Terschelling, op de Veluwe, in Flevoland en misschien nog in Zuidoost-Fryslân en Limburg.
VlaanderenZeer zeldzaam in de Kempen.
WalloniëZeer zeldzaam in de Ardennen.
WereldKoudere streken op het noordelijk halfrond tot rondom de Noordelijke IJszee. Verder zuidelijk voornamelijk in gebergten.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurBremer, P. & B. Oving (2007) Dennenwolfsklauw (
Huperzia selago (L.) Schrank & Mart.) in Nederland.
Gorteria 32: 97-110
de Boer, A.J. (1936) Wolfsklauwen en paardestaarten.
De Levende Natuur 41: 23-26
de Wever, A. (1943) Z. Limburgse Flora.
Natuurhistorisch Maandblad 32: 100-101
Hartsen, F.A. (1865) Lycopodium selago - Achtzijdige Wolfsklaauw
Flora Batava 12: 914-914
Mennema, J. (1974) De Wever, een botanicus op eenzame hoogte.
Natuurhistorisch Maandblad 63: 56-64
op den Kamp, O. (2007) Wolfsklauwen van de Brunssummerheide.
Natuurhistorisch Maandblad 96: 1-5
Remacle, A. & J.P. Jacob (2016) Redécouverte d’
Huperzia selago (Lycopodiaceae) en Lorraine belge.
Dumortiera 109: 3-7
ten Klooster, W.P. (1974) Nieuwe vindplaats van
Lycopodium selago L. in het Drentse district (Korte meded.).
Gorteria 7: 47-47
Vigano, W. (1991)
Diphasium-Arten im Hochsauerland.
Floristische Rundbriefe 25: 99-102
Westhoff, V. & A. Wagemakers (1999) Dennenwolfsklauw (
Huperzia selago (L.) Schrank et Mart.) terug in Noord-Brabant.
Gorteria 25: 136-139
Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar.
Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode,
dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de
periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF
download hoge resolutie