Ecologie & verspreiding
Heggenwikke staat op zonnige tot vaak licht beschaduwde, matig vochtige en grazige, voedselrijke tot matig voedselrijke, neutrale tot vaak iets kalkhoudende en matig stikstofrijke grond (zowel op mergel, löss, klei, leem, zavel als lemig zand en soms ook venig zand of venige klei). De overblijvende plant wordt door hommels en bijen bestoven en groeit in diverse bostypen en bosranden, in voedselrijke zomen van struwelen, in houtwallen en hakhoutbosjes, in heggen, ruigten en langs bospaden. Verder aan de voet van dijken en in licht beschaduwde bermen, verder in heiden en borstelgraslanden, langs slootranden en in weinig of niet bemeste hooilanden in de uiterwaarden. Nederland ligt geheel binnen het Europese deel van het areaal. De soort is algemeen in Zuid-Limburg, Noord-Brabant, het rivierengebied en in de aangrenzende laagveengebieden van Noord- en Zuid-Holland en Utrecht. Elders is ze vrij zeldzaam, maar op de Waddeneilanden, in het noordelijke zeekleigebied en in de Flevopolders juist zeer zeldzaam.
CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2015
|
EcologieBodemZonnige tot vaak licht beschaduwde plaatsen op matig vochtige, matig voedselrijke tot voedselrijke, neutrale tot vaak iets kalkhoudende grond (mergel, löss, klei, leem, zavel, lemig zand en soms venig zand of venige klei).
GroeiplaatsHeggen, bosranden, struwelen (voedselrijke zomen), houtwallen, hakhoutbosjes, bossen (kalkhellingbossen, lichte loofbossen en langs bospaden), ruigten, dijken (met name aan de voet van dijken), waterkanten (slootkanten), grasland (in uiterwaarden in weinig of niet bemest hooiland) en licht beschaduwde bermen.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandVrij algemeen in Zuid-Limburg, Noord-Brabant, het rivierengebied en aangrenzende laagveengebieden in Zuid-Holland en Utrecht. Elders vrij zeldzaam, maar zeer zeldzaam op de Waddeneilanden, in het noordelijk zeekleigebied en in Flevoland.
VlaanderenAlgemeen in de Leemstreek en de Maasvallei. Veel zeldzamer in de Kempen en in de kuststreek.
WalloniëVrij algemeen.
WereldBijna heel Europa, maar weinig in het Middellandse-Zeegebied. Ook in gebieden met een gematigd klimaat in Azië.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLBeschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra Stengels De lichtgroene, klimmende stengels zijn maar weinig behaard.
Bladeren De geveerde bladen bestaan uit drie tot negen paar eirond-langwerpige deelblaadjes met de grootste breedte onder het midden). Ze worden tot 3 cm lang en hebben een vertakte rank aan de top. De steunblaadjes hebben aan de onderkant een rondachtige bruine vlek.
Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). Een vrijwel niet gesteelde bloeiwijze met twee tot zes bloemen in de bladoksels. De bloemen zijn 1,2-2 cm. Eerst zijn ze lichtpaars, later worden ze fletsblauw. De vlag is paars gestreept of zelden geelwit. De kelktanden zijn zeer ongelijk, de bovenste is veel korter dan de buis.
Vruchten Een doosvrucht. De kale, glanzend zwarte peulen zijn 2-3½ cm en bevatten drie tot zes zaden. De zaden zijn zeer kortlevend (korter dan één jaar). Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NL
Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100).
De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer.
Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen.
In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023
download in hoge resolutieFenologie bloeiend
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.