Ecologie & verspreiding Mahonie groeit op licht beschaduwde plekken op vrij droge tot iets vochtige, vrij voedselarme tot matig voedselrijke, zwak zure of vaak iets kalkhoudende zandige grond en ook op steenachtige plekken. Zij staat in naaldbossen, zoals van Douglasspar en Zwarte den, in houtwallen en in struwelen, in duinbossen en duinstruwelen, in kustduinen en in struwelen op verlaten spoorwegterreinen, op begraafplaatsen en in stadsparken, op oude muren en andere steenachtige plekken. De soort stamt oorspronkelijk uit het westen van Noord-Amerika, waar de doornstruik groeit in bossen van Douglasspar en is plaatselijk ingeburgerd in het westen van Europa, onder andere in Frankrijk, Groot-Brittannië, Duitsland, België en Nederland. In Nederland, waar de plant sinds de 19e eeuw is ingeburgerd, staat ze vooral in de Hollandse en Zeeuwse duinen, in het zuiden, midden en oosten van het land. Naast de wilde vorm van Mahonie zijn er ook gekweekte cultuurvariëteiten in de handel. CC-BY-SA 3.0 Niko Buiten & René van Moorsel, 2015

Ecologie

Bodem
Licht beschaduwde plaatsen op vrij droge tot iets vochtige, vrij voedselarme tot matig voedselrijke, zwak zure of vaak iets kalkhoudende grond (zand en steenachtige plaatsen).

Groeiplaats
Bossen (naaldbossen, vooral van Douglasspar), houtwallen, struwelen, zeeduinen (duinbossen en duinstruwelenl), langs spoorwegen (struwelen op verlaten spoorwegterreinen), begraafplaatsen, stadsparken, oude muren en andere steenachtige plaatsen.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Zeldzaam. Ingeburgerd in de 19de eeuw.

Vlaanderen
Plaatselijk ingeburgerd.

Wallonië
Zeldzaam ingeburgerd.

Wereld
Oorspronkelijk uit het westen van Noord-Amerika. Plaatselijk ingeburgerd in o.a. Frankrijk, Groot-Brittannië, Duitsland, België en Nederland.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	stinseplant
Levensduur:	langlevend
Levensvorm:	phanerofyt
Bloeitijd:	april - mei

Literatuur
Adriaens, T., P. Verschelde, E. Cartuyvels, B. D'hondt, E. Vercruysse, W. van Gompel, E. Dewulf & S. Provoost (2019) A preliminary field trial to compare control techniques for invasive Berberis aquifolium in Belgian coastal dunes. Neobiota 53: 41-60 

Janssen, R. & H.N. Siebel (2020) Praktijkadvies kleinbladige berberissoorten. VBNE [Advies voor de bestrijding van invasieve exoten] 

Maes, N.C.M. (2013) Inheemse bomen en struiken in Nederland en Vlaanderen-Herkenning, verspreiding, geschiedenis en gebruik. Boom

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 2: 206

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 298

Nederlandse Oecologische Flora 1: 259

Wilde-Planten.nl: pagina

Afbeelding in de Zadenatlas (Digital Plant Atlas)

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels De stevige takken zijn nauwelijks vertakt. Bladeren De wintergroene bladeren zijn oneven geveerd met 5 tot 9 eironde, glanzend diepgroene, stekelig getande blaadjes van 4 tot 8 cm. Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De geurende, gele bloemen zijn kleiner dan 1 cm. Ze vormen samen korte, rijkbloemige, eindelingse trossen. Vruchten Een bes. Berijpte blauwe tot zwartblauwe, bolvormige bessen. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,50-1,50 m.
Bloemkleur:	geel
Type vrucht:	bes
Kleur van de vrucht:	blauw
Geslachtsverdeling:	tweeslachtig

Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100). De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer. Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen. In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023

download in hoge resolutie

Fenologie bloeiend


Fenologie vruchtdragend


Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.