Ecologie & verspreiding
Reuzenpaardestaart wordt in Nederland van oudsher gevonden in kalkrijke bronsystemen in het zuiden en oosten van het land. Sinds enige decennia worden verspreid door het land nieuwe vestigingen gevonden op allerhande kale, meestal kalkrijke, vochtige tot natte pioniersbodems. Hier weet zij door de vorming van een uitgebreid wortelstokstelsel lang stand te houden en door te dringen in ‘schijnbaar’ ongeschikte milieus. Op oude en nieuwe vindplaatsen kan de soort erg grote bestanden vormen, meestal zal een bestand echter bestaan uit een enkele kloon. De soort is nog steeds erg zeldzaam, maar gaat vooruit en staat daardoor niet op de Rode lijst. De soort is door haar dikke, roomwitte stengel en groot formaat vrijwel niet te verwisselen met andere paardenstaarten. Net als Heermoes vormt Reuzenpaardenstaart aparte, bladgroenloze sporenaren. Ook deze hebben een roomwitte stengel en zijn een stuk forser dan die van Heermoes.
CC-BY-SA 3.0 Kim Lotterman, 2015
|
EcologieBodemSoms zonnige, maar meestal licht beschaduwde plaatsen op vochtige tot meestal natte, matig voedselrijke grond, met horizontaal bewegend grondwater. Vooral op plekken met kalkhoudende kwel. Ook in zilt milieu (op leem, zand, zavel, klei en löss).
GroeiplaatsBossen (loofbossen, natte bossen en beschaduwde bronhellingen), bosranden, struwelen, plantsoenen, bermen, grasland (door kwel beïnvloed grasland), langs spoorwegen (spoorbermen), waterkanten (sloten, natte greppels en langs kasteelgrachten), aan de voet van dijken en op pas drooggevallen zandplaten.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandVrij zeldzaam in Zuid-Limburg en zeldzaam in Flevoland. Elders zeer zeldzaam (o.a. in Twente en bij Nijmegen) of ontbrekend.
VlaanderenPlaatselijk vrij algemeen in de Leemstreek en de Voerstreek. Elders zeer zeldzaam of ontbrekend.
WalloniëPlaatselijk vrij algemeen in Brabant en in Lotharingen (vooral in de zuidelijke Ardennen). Elders zeer zeldzaam of ontbrekend.
WereldIn West- en Midden-Europa en in het Middellandse-Zeegebied, oostelijk tot bij de Kaspische Zee. Ook in Westelijk Noord-Amerika.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurAndeweg, R.W.G. (2014) Twee bijzondere planten uitgelicht: grote keverorchis en reuzenpaardenstaart.
Straatgras 26: 10-11
Bielen, J.W. (2013)
Equisetum (Paardenstaart) in Twente.
Hypericum 11: 4-9
de Boer, A.J. (1936) Wolfsklauwen en paardestaarten.
De Levende Natuur 41: 81-83
Hendrikx, B. (2012) Kweken van
Equisetum uit sporen.
VarenVaria 25(1): 10-11
Hendrikx, B. (2011) Het geslacht
Equisetum.
VarenVaria 24(2): 4-7
Jermy, A.C., C. Page & P. Acock (1998)
Plant Crib - Equisetum. Botanical Society of the British Isles
Knip, K.M. (1901) Reuzenpaardestaart.
De Levende Natuur 6: 212-212
Kops, J. & J.E. van der Trappen (1849) Equisetum telmateja - Groot Paardestaart
Flora Batava 10: 764-764
Londo, G. (1985) Hoe afwijkend zijn de nieuwe groeiplaatsen van
Equisetum telmateia Ehrh. in Nederland?
Gorteria 12: 206-210
Paeger, J. & H.W. Bennert (1990) Untersuchungen zur Sporenproduktion und Sporenkeimung einheimischer Schachtelhalme.
Floristische Rundbriefe 24: 46-56
Paeger, J. & H.W. Bennert (1990) Zur Phänologie sporenerzeugender Triebe bei
Equisetum telmateia.
Floristische Rundbriefe 24: 118-124
Sloff, J.G & J.L. van Soest (1938) Het fluviatiele district in Nederland en zijn flora.
Nederlandsch kruidkundig archief. Serie 3 48: 199-249
van Hoek, L. (1977) Settling of Equisetum telmateia Ehrh. by means of gametophyte culture.
Acta botanica neerlandica 26: 83-87
van Hoek, L. (1979) Equisetum telmateia Ehrh. var. nanum, nov. var.
Acta botanica neerlandica 28: 225-226
van Hoek, L. (1979) Equisetum telmateia Ehrh. var. nanum - Validation and correction.
Acta botanica neerlandica 28: 523-523
Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100).
De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer.
Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen.
In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023
download in hoge resolutieFenologie vruchtdragend
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.