Ecologie & verspreiding Zeewolfsmelk groeit op zonnige, open plekken op droge tot vochthoudende, matig voedselrijke tot voedselrijke, brakke, vaak stuivend duinzand en fijn grind. De overblijvende, vlezige en onderaan houtige plant staat in de zeereep tussen Helm, op duintjes op strandvlakten, op duintjes met aanspoelselgordels langs nieuwe zeedijken en inhammen, op vloedmerken en langs boulevards en pieren, bij bebouwing aan zee en in zeehavens. Zeewolfsmelk is een zuidelijke soort waarvan de noordgrens door Nederland loopt. Het taxon is in Nederland plaatselijk zeldzaam in de Zeeuwse en Zuid-Hollandse duinen en is elders aan de kust zeer zeldzaam. Ze is bestand tegen overstuivend zand door haar onder- en bovengrondse uitlopers en ze profiteert duidelijk van de optredende klimaatverandering. De zee zorgt voor de verspreiding van de vruchten, zaden en losgeslagen zijstengels die vervolgens als vloedmerk langs de kust worden afgezet. Zeewolfsmelk is een kensoort voor de Helm-klasse, deze klasse omvat soortenarme pioniergemeenschappen op plaatsen met aanstuivend zand.  CC-BY-SA 3.0 Niko Buiten & René van Moorsel, 2018

Ecologie

Bodem
Zonnige, open plaatsen op droge tot vochthoudende, matig voedselrijke tot voedselrijke, brakke, vaak stuivende grond (duinzand en fijn grind).

Groeiplaats
Zeeduinen (stuivende helmduinen, duintjes op strandvlakten, duintjes met aanspoelselgordels langs nieuwe zeedijken en inhammen, op vloedmerk of soms langs boulevards en pieren).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Zeldzaam tot zeer zeldzaam langs de kust in Zeeland en zeer zeldzaam op de Waddeneilanden en langs de Hollandse kust.

Vlaanderen
Zeldzaam langs de kust, maar algemeen in het zuidwesten.

Wallonië
Niet in Wallonië.

Wereld
Kustplant van de Middellandse Zee en West-Europa. Noordelijk tot in Groot-Brittannië en Nederland. Ook in het zuiden van Australië.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	zeeduinen
Levensduur:	overblijvend
Levensvorm:	kruidachtige chamaefyt
Bloeitijd:	mei - juli

Literatuur
Rappé, G. (1987) Euphorbia paralias L. aan de oostkust (prov. West-Vlaanderen, België). Dumortiera 39: 11-12

Rappé, G. (1989) Oostelijke vindplaatsen van Euphorbia paralias L. aan de Belgische kust. Dumortiera 45: 20-20

van Eeden, F.W. (1872) Euphorbia paralias - Zee-Wolfsmelk Flora Batava 14: 1083-1083 

van K, C.M.J.G. (1929) Euphorbia paralias. De Levende Natuur 34: 155-155 

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 2: 150

Flora Batava 14: plaat 1083

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 346

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 415

Nederlandse Oecologische Flora 3: 16

Wilde Planten 1: 119

Wilde-Planten.nl: pagina

Afbeelding in de Zadenatlas (Digital Plant Atlas)

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels De stengels staan rechtop. De stengelvoet verhout. De stengels hebben bovengrondse en ondergronds korte, niet bloeiende zijstengels. Zeewolfsmelk vormt pollen. Bladeren De licht blauwgroene bladeren zijn kaal, vlezig, dik, langwerpig tot eirond, spits en niet getand. De onderkant heeft geen verhoogde middennerf. Bloemen Eenslachtig (een bloem met alleen mannelijke of alleen vrouwelijke geslachtsorganen). Eenhuizig (mannelijke en vrouwelijke bloemen op dezelfde plant). De bloemschermen bestaan uit 2 tot 9 (meestal 3 tot 6) stralen en eironde, niet vergroeide schutbladen. De honingklieren op de rand van de schijnbloemen hebben de vorm van een halve maan. Ze hebben hoornvormige uiteinden. Vruchten Een kluisvrucht. De vruchten zijn 3 tot 5 mm lang en hebben fijne richeltjes. De zaden zijn bleekgrijs. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,30-0,60 m.
Bloemkleur:	groenblauw
Type vrucht:	kluisvrucht
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	éénslachtig, éénhuizig

Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100). De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer. Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen. In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023

download in hoge resolutie

Fenologie bloeiend


Fenologie vruchtdragend


Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.