Ecologie & verspreiding Wilgsla wordt gevonden op zonnige, open, droge tot matig vochtige, voedselrijke, stikstofrijke, basenrijke, vaak verstoorde zand-, leem- en kleigrond. Deze uitgesproken pionier groeit op dijken en zeedijken, op braakliggende bodems, op rotsachtige plekken, in vochtig, schraal tot bemest weiland, in wijngaarden, langs spoorwegen en op hellingen. In Zuid-Engeland, België, Duitsland en Nederland wordt de noordwest grens van haar Europees areaal bereikt. In Nederland stond de plant vroeger voornamelijk in het kustgebied. Ook is ze aangetroffen bij Nijmegen en Maastricht. Misschien sluiten die laatste vondsten aan bij de vroegere verspreiding langs de Maas in België. De soort vereist zeer zachte winters en kan op zwak ammoniakale bodems groeien en is dus een facultatieve zoutplant. Deze behoefte aan zachte winters en haar zouttolerantie zou de aanwezigheid in het kustgebied verklaren. De reden van haar verdwijnen uit Nederland is niet duidelijk, mogelijk spelen dijkverzwaring en het staken van schapenbeweiding een rol. De soort gaat echter overal in haar noordelijke verspreiding sterk achteruit. CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2014

Ecologie

Bodem
Zonnige, open (kale) tot grazige plaatsen op droge tot matig vochtige, voedselrijke, met name stikstofrijke en vaak iets ziltige grond.

Groeiplaats
Dijken, zeedijken, braakliggende grond, grasland (open plaatsen in vochtig, bemest grasland, schraal grasland en schraal weiland), rolsteenstranden, rotsachtige plaatsen, langs spoorwegen (spoorbermen) en hellingen.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Vroeger in het kustgebied, voornamelijk in Zeeuwsch-Vlaanderen en op Beveland. Ook gevonden op Voorne, bij Nijmegen en bij Maastricht. Voor het laatst aangetroffen in 1982.

Vlaanderen
Zeer zeldzaam of verdwenen in de Kempen (Limburg). Vroeger ook in het kustgebied.

Wallonië
Voor 1930 op veel plaatsen langs de Maas tussen Dinant en Visé.

Wereld
In Zuidwest-Azië, Noord-Afrika en Zuid- en Midden-Europa. Noordelijk tot in Nederland, België, Zuid-Engeland en Duitsland. Ook in de laatste 2 landen is de soort sterk in aantal achteruitgegaan. Ook in Australië en Noord-Amerika.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	vochtige, bemeste graslanden
Levensduur:	éénjarig
Levensvorm:	therofyt
Bloeitijd:	juli - augustus

Literatuur
Hammel, S. (1998) Zur Vergesellschaftung von Lactuca saligna L. an einem Süddeutschen Wuchsort. Floristische Rundbriefe 31: 171-174

Sloff, J.G. & J.L. van Soest (1939) Het fluviatiele district in Nederland en zijn flora II. Nederlandsch kruidkundig archief. Serie 3 49: 268-306 

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 1: 138

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 629

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 688

Nederlandse Oecologische Flora 4: 178

Wilde-Planten.nl: pagina

Afbeelding in de Zadenatlas (Digital Plant Atlas)

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels De rechtopstaande stengels zijn vaak vanaf de voet bezemvormig vertakt. Ze zijn witachtig en kaal. Bladeren De onderste bladeren zijn diep veervormig gedeeld met een lange, smalle eindlob en van elkaar verwijderd staande, smalle, spitse zijslippen. Tijdens de bloei zijn deze bladeren vaak al verdord. De hogere bladeren zijn lijnvormig tot langwerpig en hebben een pijlvormige stengelomvattende voet. De grijsgroene bladeren zijn niet gestekeld. Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloemhoofdjes staan afzonderlijk of zitten in groepjes van 2 of 3 in smalle trosvormige pluimen. De lichtgele hoofdjes zijn 0,9 tot 1,1 cm groot en bijna niet gesteeld. De omwindselbladen zijn groen. Vruchten Een eenzadige dopvrucht of nootje. De zaden zijn zwart en hebben een lange witte snavel, die 2 x zo lang is als het zaadje. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,20-0,60 m.
Bloemkleur:	geel
Type vrucht:	eenzadige dopvrucht of noot
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	tweeslachtig

Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar. Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode, dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF

download hoge resolutie