Ecologie & verspreiding Weidekervel prefereert zonnige, vochtige tot natte, voedselrijke, niet of matig bemeste, zwak zure tot zwak basische, uitgesproken stikstofarme tot stikstofarme rivierklei met een zandige bovenlaag waar vaak toevoer van basische kwel aanwezig is, soms op venige grond. Ze groeit in hooilanden en vloeiweiden, in moerassige graslanden en bij vennen, in blauwgraslanden en ruig grasland, op heiden en in borstelgraslanden, in loof- en naaldbossen, in bermen en op dijken. Het verbrokkelde areaal reikt noordelijk tot in Nederland. De Weidekervel in Nederland beperkt tot de diverse graslanden, bermen en dijken. De soort is zeldzaam in het rivierengebied en zeer zeldzaam op Texel. De plant is achteruit gegaan door eutrofiëring en ontwatering. Weidekervel is te onderscheiden van de er veel op lijkende Karwijvarkenskervel door o.a. de vaak roodachtig aangelopen toppen van de bladslippen. De onderste zijassen zijn lang gesteeld en dragen basaal geen bladslippen. De omwindselbladen zijn armbladig en de omwindseltjes veelbladig. CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2014

Ecologie

Bodem
Zonnige plaatsen op vochtige tot natte, matig voedselrijke tot voedselrijke, niet tot matig bemeste, zwak zure grond met vaak een toevoer van basische kwel (rivierklei met een zandige bovenlaag of soms venig).

Groeiplaats
Grasland (uiterwaarden, hooiland, hooiweiden, vloeiweiden, blauwgrasland en ruig grasland), dijken en bermen.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Zeldzaam in het rivierengebied en zeer zeldzaam op Texel.

Vlaanderen
Zeer zeldzaam.

Wallonië
Vrij zeldzaam in het Maasgebied en in Lotharingen. Elders zeldzaam tot zeer zeldzaam.

Wereld
In West- en Midden-Europa. Westwaarts tot in het zuiden van Schotland en het noorden van Spanje en noordelijk tot in Nederland.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	vochtige, bemeste graslanden
Levensduur:	overblijvend
Levensvorm:	hemicryptofyt
Bloeitijd:	juni - september

Literatuur
Mennema, J. (1977) Een floristisch opmerkelijk jaar! Gorteria 8: 159-168 

Sloff, J.G & J.L. van Soest (1938) Het fluviatiele district in Nederland en zijn flora. Nederlandsch kruidkundig archief. Serie 3 48: 199-249 

Vuyck, L. (1901) Silaus pratensis - Weidekervel Flora Batava 21: 1634-1634 

Weeda, E.J. (1991) Sanguisorbo-Silaetum en verwante graslandvegetaties in het Midden-nederlandse rivierengebied. Stratiotes 3: 3-32

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 2: 290

Flora Batava 21: plaat 1634

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 562

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 774

Nederlandse Oecologische Flora 2: 268

Wilde-Planten.nl: pagina

Afbeelding in de Zadenatlas (Digital Plant Atlas)

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels De stengels zijn vrijwel kaal, gevuld en geribd. Bladeren De bladeren zijn 2 tot 4-voudig geveerd. De bladslippen zijn diep gedeeld in langwerpige slippen met een fijn gezaagde rand en een toegespitste, vaak roodachtige top. De rozetbladeren zijn driehoekig. Hun bladsteel is langer dan de bladschijf. De onderste zijassen hebben aan de voet geen bladslippen. De bovenste bladeren zijn kleiner en vaak enkel geveerd. Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloemen vormen schermen met 5 tot 15 stralen. Er zijn 0 tot 3 omwindselbladen en 5 tot 11 omwindseltjes. Ze zijn vliezig gerand. De bloemknoppen zijn vaak iets rood aangelopen. De bloemen zijn 1½ tot 2 mm groot. De kroonbladen zijn eerst bleek citroengeel, maar later worden ze donkerder. Vruchten Een splitvrucht. De vruchten zijn eivormig, scherp geribd met smalle ribben en 4 tot 5 mm lang. De deelvruchten zijn halfrond. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,30-0,90 m.
Bloemkleur:	geel
Type vrucht:	splitvrucht
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	tweeslachtig

Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar. Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode, dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF

download hoge resolutie

Fenologie bloeiend


Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.