Ecologie & verspreiding
Witte klaverzuring staat op beschaduwde tot sterk beschaduwde, droge tot vochtige, matig stikstof- en matig voedselrijke, zwak zure tot bijna neutrale grond met losse, zure humus (zand, leem, stenige grond en mergel). Ze groeit in loof- en naaldbossen, op beschaduwde rotsen en in beschaduwde bermen, in struwelen en bronbossen. Verder in bosranden, onder heggen en op beschaduwde sloot- en greppelkanten. Het is een soort van de koele en gematigde streken van Europa en Azië en Nederland valt geheel binnen het areaal. De plant is vrij algemeen in Zuid-Limburg en het oosten, vrij zeldzaam in Drenthe en aangrenzend Groningen en Friesland, vrij zeldzaam in Gelderland en Overijssel en is verder zeldzaam in Brabant en zeer zeldzaam in de duinen en het laagveengebied. Ondanks de zwakke giftigheid werd de plant vroeger gebruikt als veevoer en verwerkt in salades, soepen en sausen. Medisch werd ze aangewend tegen scheurbuik.
CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2014
|
EcologieBodemBeschaduwde plaatsen op vochtige, matig voedselarme tot voedselrijke, zwak zure tot bijna neutrale, humeuze grond met vrij veel strooisel (zand, leem, stenige grond en mergel).
GroeiplaatsBossen (loofbossen, hellingbossen en bronbossen, met name aan de voet van hellingen), bosranden, heggen, op boomstronken, waterkanten (langs beschaduwde greppels en sloten), rotsen en bermen (beschaduwde plaatsen).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandVrij algemeen in Zuid-Limburg en in het oosten, vrij zeldzaam in Drenthe, Zuidoost-Groningen, Overijssel en Midden-Nederland, zeldzaam in Noord-Brabant, Noord-Limburg en Zuidoost-Fryslân en zeer zeldzaam in de Hollandse duinen en in laagveengebieden.
VlaanderenVrij algemeen. Het meest in de Leemstreek, de Zandleemstreek en de Voerstreek.
WalloniëAlgemeen. Het meest ten zuiden van de lijn Samber en Maas.
WereldKoele en gematigde streken in Europa en Azië.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurHoste, I. (2012) Een sleutel voor het genus
Oxalis in België, met commentaar bij de waargenomen soorten.
Dumortiera 101: 9-22
Kops, J. (1800) Oxalis acetosella - klaver-zuuring
Flora Batava 1: 9-9
Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra Bladeren De wintergroene bladeren staan verspreid. Ze zijn wortelstandig en 3-tallig (als klaver). De deelblaadjes zijn hartvormig en bleekgroen.
Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De alleenstaande bloemen groeien aan een lange steel. Halverwege de steel zie je 2 steelblaadjes. De 5 kroonbladen zijn wit of roze met paarse aderen. Ze worden 0,8 tot 1½ cm lang. De kelkbladen zijn langwerpig-eirond en worden 4 tot 5 mm lang.
Vruchten Een doosvrucht. De vruchten zijn 3 tot 4 mm lang. Ze zijn eivormig, hoekig en kaal. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NL
Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100).
De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer.
Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen.
In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023
download in hoge resolutieFenologie bloeiend
Fenologie vruchtdragend
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.