Ecologie & verspreiding Bloedzuring groeit in de halfschaduw op vochtige tot soms vrij natte, neutrale tot licht kalkhoudende, matig voedselrijke tot voedselrijke, humeuze bodems van leem, zand en klei. Zij staat aan waterkanten en in bossen op plekken waar weinig directe zonbestraling aanwezig is. Zij staat veel langs bospaden in loofbossen. Ook kan de plant aangetroffen worden in bronbossen en op hogere delen van grienden. Hoewel Bloedzuring tegenwoordig alleen als bosplant bekend is, kwam ze vroeger ook voor in akkers. Het areaal van de soort omvat Europa, behalve het noorden, Noord-Afrika en aangrenzend Zuidwest-Azië en is verder ingeburgerd in Noord-Amerika. In Nederland is Bloedzuring vrij algemeen in Zuid-Limburg, het midden en oosten van het land, het rivierengebied en de kalkrijke duinen. Elders in Nederland is zij vrij zeldzaam tot zeldzaam. Bloedzuring en Kluwenzuring worden wel met elkaar verward en kunnen in elkaars nabijheid voorkomen. Voor het onderscheid wordt verwezen naar de kenmerken zoals vermeld in de flora’s. Bloedzuring is kensoort voor het Verbond van Els en Gewone vogelkers.
CC-BY-SA 3.0 Niko Buiten, 2015
|
EcologieBodemLicht beschaduwde plaatsen op vochtige of soms vrij natte, neutrale tot licht kalkhoudende, matig voedselrijke tot voedselrijke, humeuze grond (leem, kleiig, zavel en beekafzettingen).
GroeiplaatsBossen (loofbossen, bronbossen, natte bossen, valleibossen, hoge delen van grienden en langs bospaden), houtkanten, kapvlakten, bermen, zeeduinen, ruderale plaatsen en waterkanten.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandVrij algemeen in het zuiden en oosten, in het rivierengebied en in de Hollandse en Zeeuwse duinen, vrij zeldzaam in laagveengebieden. Elders zeldzaam tot zeer zeldzaam.
VlaanderenVrij algemeen in de Leemstreek en de Maasvallei. Elders vrij zeldzaam, maar zeldzaam in delen van de Vlaamse zandstreek en de Kempen.
WalloniëVrij algemeen, maar zeldzaam in de Ardennen.
WereldEuropa, behalve in het noorden. Het meest in West- en Midden-Europa. Ook in Zuidwest-Azië en Noord-Afrika. Ingeburgerd in Noord-Amerika en waarschijnlijk eveneens in Zuiid-Amerika.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLBeschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra Stengels De rechtopstaande stengels zijn vrij tenger en meestal groen, maar soms bloedrood.
Bladeren De langwerpige bladeren worden naar de top smaller. Aan de voet zijn ze afgerond tot iets hartvormig. Meestal zijn ze lichtgroen, maar soms hebben ze paarse nerven.
Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). Tijdens de bloei is de plant meestal lichtgroen. Pas als de vruchten rijp zijn krijgt de pluim een bruinrode tint. De bloemen zijn tweeslachtig. De pluimtakken zijn alleen onderaan bebladerd (hoogstens tot op 1/3 deel). Eén bloemblad heeft een knobbel, alle drie bloembladen hebben een gave rand.
Vruchten Een eenzadige dopvrucht of nootje. De pluimtakken zijn nu bruinrood. De bloemsteeltjes zijn meestal langer dan de vruchtkleppen. De langwerpige vruchtkleppen hebben een brede voet en een tongvormig verlengde top. Bij één van de drie vruchtkleppen is de knobbel goed ontwikkeld. De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NL
Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100).
De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer.
Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen.
In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023
download in hoge resolutieFenologie bloeiendFenologie vruchtdragendBron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.