Ecologie & verspreiding Bergvrouwenmantel staat op grazige standplaatsen die vochtig tot vrij nat kunnen zijn, aan slootkanten, in bermen en bemest grasland. Deze toch al niet veel voorkomende plant is op een enkele plaats in Drenthe en langs de grote rivieren te vinden. Alchemilla monticola is van oorsprong inheems en de laatste decennia sterk achteruitgegaan. Zo werden in 2009 in de Flevopolder geen exemplaren meer beschreven. In 2013 was er in het Reestdal verwarring met de Spitslobbige vrouwenmantel. Alchemilla is voor determinatie een lastig geslacht omdat talrijke apomictische ondersoorten gevormd kunnen worden. Verwilderde tuinplanten zijn meestal afkomstig van Fraaie vrouwenmantel. CC-BY-SA 3.0 Christine Tamminga, 2020

Ecologie

Bodem
Zonnige tot half beschaduwde plaatsen op grazige, vochtige tot vrij natte, matig voedselrijke grond.

Groeiplaats
Bermen, waterkanten (o.a. van beken en sloten) en nat, bemest grasland (weiland en hooiland).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Zeer zeldzaam in het noordoosten, oosten en midden van het land en in laagveengebieden.

Vlaanderen
Niet in Vlaanderen.

Wallonië
Zeer zeldzaam.

Wereld
Midden-en Noord-Europa. Ingeburgerd in Noord-Amerika en op enkele andere plaatsen.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	natte, bemeste graslanden
Levensduur:	overblijvend
Levensvorm:	hemicryptofyt
Bloeitijd:	mei - herfst

Literatuur
Jaspars-Schrader, T.W. (1983) Het geslacht Alchemilla in Nederland. Gorteria 11: 154-165 

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 2: 54

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 390

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 386

Wilde-Planten.nl: pagina

deze soort in de Zadenatlas van Nederland

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels Polvormend. De stengel is meestal tot aan de bloemstelen behaard (de bloemstelen vaak aan de voet vaak met enkele haren). Bladeren De in omtrek ronde bladen zijn tot op ongeveer 1/3 ingesneden met 9-11 afgeronde, scherp getande lobben, die aan beide kanten dicht behaard zijn. De uitsparing aan de voet van de bladen is gesloten. De stengelbladen zijn meestal duidelijk gelobd. Volgroeide bladstelen van de wortelbladen met recht afstaande haren (bladen van jonge stelen met schuin omhooggerichte haren). De steunblaadjes van de wortelbladen zijn vaak roze tot rood aangelopen en verdrogen niet snel. Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De groengele, 2-3 mm grote bloemen groeien in gedrogen, dichte, bebladerde bloeiwijzen (bijschermen). Elke bloem heeft geen kroonbladen, maar wel vier kelkbladen, vier bijkelkbladeren, vier meeldraden waarvan de helmknoppen niet openspringen en één onderstandige stamper. De bloemstelen zijn kaal. De kelkbladen zijn korter tot iets langer dan de kelkbuis en na de bloei schuin omhoog gericht. De bijkelkbladen zijn veel kleiner dan de kelkbladen. De kelkbuis is dicht behaard of bij sommige planten helemaal kaal. Vruchten Een eenzadige dopvrucht of nootje. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,08-0,30 m.
Type vrucht:	eenzadige dopvrucht of noot
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	tweeslachtig

Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar. Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode, dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF

download hoge resolutie