Ecologie & verspreiding Bezemdophei prefereert zonnige tot licht beschaduwde, droge tot natte, voedselarme en zure silicaatbodems, ook op voedselarm, zuur duinzand. Ze groeit in bossen en in natte en droge heiden. In Nederland staat ze in kalkarme duinheide, aan de rand van vochtige, zure duinvalleien en in lichte dennenaanplantingen. Het natuurlijk voorkomen van deze plant is beperkt tot Zuid- en Zuidwest-Europa. De soort is zeer zeldzaam op Terschelling, waar ze ingeburgerd is tussen 1925 en 1949. In het verleden is de plant ook aangetroffen op Vlieland en Texel en bij Callantsoog maar heeft zich hier niet kunnen handhaven. Bezemdophei zou met het transport van landmijnen op de Wadden terecht zijn gekomen. De plant is goed herkenbaar aan de kleine bloemen, de meeldraden dragen geen aanhangels en steken niet of nauwelijks buiten de kroon uit. De bladeren bezitten verder aan de onderkant 2 overlangse groeven. Bestuiving geschiedt door hommels en bijen, het fijne zaad wordt door de wind verspreid. CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2014

Ecologie

Bodem
Zonnige tot soms licht beschaduwde plaatsen op droge tot vrij natte, voedselarme, zure kalkarme grond (duinzand).

Groeiplaats
Zeeduinen (duinheide, aan de rand van duinvalleien en in lichte dennenaanplantingen) en droge heide.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Verspreiding

Nederland
Zeer zeldzaam op Terschelling. Vroeger ook op Vlieland en Texel. Ingeburgerd tussen 1925 en 1949.

Vlaanderen
Niet in Vlaanderen.

Wallonië
Niet in Wallonië.

Wereld
Oorspronkelijk uit Zuid- en West-Europa. In het westelijk deel van het Middellandse-Zeegebied en in het zuidelijke deel van West-Europa.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Ecologiebron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Biotoopvoorkeur:	droge heiden
Levensduur:	langlevend
Levensvorm:	houtige chamaefyt
Bloeitijd:	juli - augustus

Literatuur
de Roos, G.T. (1979) Erica scoparia L. voor de Vlielandse flora verloren. Gorteria 9: 243-244 

Hennipman, E., P. Nijhoff, C. Swennen, W.J.M. Vader, W.J.J.O. de Wilde & A.S. Tulp (1961) Verslag van de Nederlandse biologische expeditie Turkije 1959. De Levende Natuur 64: 1-27

Maes, N.C.M. (2013) Inheemse bomen en struiken in Nederland en Vlaanderen-Herkenning, verspreiding, geschiedenis en gebruik. Boom

van Leeuwen, C.G. & V. Westhoff (1961) Drie nieuwe Erica's op Terschelling. De Levende Natuur 64: 25-32 

van Ooststroom, S.J. & T.J. Reichgelt (1963) Erica scoparia L. nu ook op Texel (Korte meded.). Gorteria 1: 164-164 

Pagina's in standaardwerken

Atlas van de Nederlandse Flora 1: 106

Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.: 459

Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.: 558

Nederlandse Oecologische Flora 3: 37

Wilde-Planten.nl: pagina

Afbeelding in de Zadenatlas (Digital Plant Atlas)

Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra

Stengels Een slanke, rechtopstaande struik, die bezemvormig is vertakt, met witachtige onbehaarde twijgen. Een deel van de bladen heeft in de oksels korte, bebladerde zijtakjes. Bladeren Wintergroene bladen in kransen van drie of vier. Ze zijn lijnvormig en kaal of zeer kort gewimperd. Aan de onderkant zie je aan elke kant van de hoofdnerf een lengtegroef. Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De kleine, 1,5-3 mm lange, groenige, soms iets rood getinte bloemen groeien in lange, smalle (cylindriche) trossen. Ze hebben een klokvormige, vierspletige kroon, waar de meeldraden net niet en de stijl juist wel buiten uitsteken. De helmknoppen zonder aanhangsels. De kelk is 0,5-1,5 mm en de eironde kelkslippen zijn vrij stomp en kaal. Vruchten Een doosvrucht. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

Kenmerkenbron: Botanisch Basisregister (met aanvullingen)
Hoogte:	0,50-1,00(-3,00) m.
Bloemkleur:	groen met rood
Type vrucht:	doosvrucht
Kleur van de vrucht:	Onopvallend
Geslachtsverdeling:	tweeslachtig

Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar. Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode, dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF

download hoge resolutie