Ecologie & verspreiding
Stijf barbarakruid staat op zonnige tot licht beschaduwde, iets open en natte, matig voedselrijke tot voedselrijke, zwak basische en uitgesproken stikstofrijke zand-, leem-, zavel- en kleibodems en op stenige plaatsen. Ze groeit in grienden (vooral in gekapte delen), in ‘s winters overstroomde moerasbossen, op de hogere delen van wilgen- en beekbossen, langs rivieren en in aanspoelgordels, langs vaarten, beken en sloten, in moerassen en moerasweiden. Verder langs greppels en vijvers, in bermen en op braakliggende grond, in natte ruigten, in struwelen, op puin en stortplaatsen, op spoorwegterreinen en andere ruderale plaatsen. Nederland ligt aan de noordwestgrens van het Europese deel van het areaal. De tweejarige soort is vrij algemeen in het rivierengebied, plaatselijk in laagveengebieden en in het oosten en midden, en is elders zeer zeldzaam. Het taxon is goed te onderscheiden van Gewoon barbarakruid door de aanliggende vruchten, de afstaande haren op de kelkknoppen en de kortere stijlen en vruchten.
CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2015
|
EcologieBodemZonnige tot licht beschaduwde, iets open plaatsen op natte, matig voedselrijke tot voedselrijke grond (zand, leem, zavel, klei en stenige plaatsen).
GroeiplaatsGrienden (vooral gekapte delen), bossen (s winters overstroomde moerasbossen, hogere delen van wilgenbossen en beekbossen), waterkanten en moerassen (langs rivieren, sloten, vaarten, beken, greppels en vijvers), bermen, braakliggende grond, ruigten (natte ruigten), puin en langs spoorwegen (spoorwegterreinen).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandVrij algemeen in het rivierengebied, laagveengebieden, plaatselijk in het oosten en midden en in het noordelijk zeekleigebied, elders zeer zeldzaam. Niet in Zuid-Limburg en op de Waddeneilanden.
VlaanderenVrij zeldzaam, maar plaatselijk vrij algemeen. Verspreid voorkomend.
WalloniëZeer zeldzaam of ontbrekend.
WereldIn West-Azië en Oost-, Noord- en Midden-Europa. Westelijk tot in Nederland en België.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurde Wever, A. (1937)
Barbarea stricta Andrz.
Natuurhistorisch Maandblad 26: 108-109
Hartsen, F.A. (1868) Barbarea stricta - Gestrekte Steenraket
Flora Batava 13: 1013-1013
Robbrecht, E. (1977)
Barbarea stricta in het Meetjesland.
Dumortiera 7-8: 63-64
Sloff, J.G & J.L. van Soest (1938) Het fluviatiele district in Nederland en zijn flora.
Nederlandsch kruidkundig archief. Serie 3 48: 199-249
Zijlstra, O.G. (1992) Geelbloeiende kruisbloemigen in Twente (1).
Nieuwsbrief FLORON-FWT 7: 1-5
Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra Stengels De stengels zijn kroezig tot wollig behaard.
Bladeren De bladeren zijn vrijwel kaal. Wortelbladeren met 1 of 2 paar zijslippen en een eivormig-langwerpig eindblaadje. De bovenste bladeren zijn getand, maar niet ingesneden.
Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De lichtgele bloemen zijn 3½ tot 6 mm groot. Op de buitenste 2 kelkbladen groeien bovenaan een paar afstaande haren. De 1 tot 1½ mm lange stijl is stomp. De bloemknoppen zijn bovenaan behaard.
Vruchten Een doosvrucht. De rechtopstaande hauwtjes zijn tegen de stengel aangedrukt. Ze zijn 1½ tot 3 cm lang en 1½ tot 2 mm breed. Ze vormen samen een dichte tros. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NL
Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100).
De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer.
Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen.
In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023
download in hoge resolutieFenologie bloeiend
Fenologie vruchtdragend
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.