Ecologie & verspreiding
Stekende wolfsklauw staat op beschaduwde en koele, droge tot vochtige, voedselarme en humeuze, stikstofarme, zure en kalkarme zandgrond. De plant groeit in vochtige naald- en loofbossen (meestal in boswachterijen), in bosranden, in vochtige heiden en aan de randen van duinvalleien onder kruipwilgen. In het buitenland ook op grote rotsblokken, moerasbossen en op droge plekken. Nederland ligt aan de rand van het Europese deel van het areaal. De soort is zeldzaam in Drenthe en Zuidoost-Friesland en zeer zeldzaam op Terschelling, Schiermonnikoog en in het midden van het land en neemt recent een weinig toe. Stekende wolfsklauw werd gebruikt bij het filteren van melk, waartoe de plant in een houten trechterzeef geplaatst werd. Evenals alle andere vertegenwoordigers van de Lycopodiaceae is deze soort giftig.
CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2015
|
EcologieBodemBeschaduwde plaatsen op droge tot vochtige, voedselarme, zure zandgrond.
GroeiplaatsBossen (naaldbossen, met name dennenbossen en loofbossen, met name berkenbos en zomereikenbos), bosranden, heide en zeeduinen (aan de randen van duinvalleien onder kruipwilg).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandZeldzaam in Drenthe en Zuidoost-Fryslân en zeer zeldzaam op Terschelling, Schiermonnikoog en in het midden van het land.
VlaanderenEenmaal gevonden (eind 19de eeuw).
WalloniëZeer zeldzaam in de Ardennen.
WereldKoudere streken en in gebergten op het noordelijk halfrond.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurBarkman, J.J. & E.E. van der Voo (1964)
Lycopodium annotinum en
Cetraria pinastri bij het Meeuwenveen (Zuidwolde, Dr.).
Gorteria 2: 4-9
Beijerinck, W. (1929)
Lycopodium annotinum L., de stekende wolfsklauw, en een opmerking over de flora van het z.g. Drentsch district.
De Levende Natuur 33: 305-311
de Boer, A.J. (1936) Wolfsklauwen en paardestaarten.
De Levende Natuur 41: 23-26
Des Tombe, F.A. (1905)
Lycopodium annotinum.
De Levende Natuur 9: 249-250
Dijkstra, D. (1928)
Lycopodium annotinum.
De Levende Natuur 33: 271-272
Gadella, T.W.J. (1979)
Lycopodium annotinum L. op Schiermonnikoog.
Gorteria 9: 371-371
Kaiser, T. (1989) Beobachtungen zur Soziologie von
Lycopodium annotinum und
Pyrola minor im Göttinger Wald.
Floristische Rundbriefe 23: 72-76
Mennema, J. (1977) Een opmerking over
Lycopodium cernuum L. var.
pungens (v.A.v.R.) Adelbert.
Gorteria 8: 133-133
Plantinga, J.E. (2013) Stekende wolfsklauw stadsplant in Meppel.
FLORON-Nieuws 18: 3-3
Slootweg, E. & E. Dijkhuis (2020) Stekende wolfsklauw, schrikbarende achteruitgang na twee droge zomers.
Planten 12: 20-22
van Ooststroom, S.J. (1968)
Lycopodium annotinum L. op Terschelling (Korte meded.).
Gorteria 4: 32-32
Vuyck, L. (1906) Lycopodium annotinum - Wolfsklauw
Flora Batava 22: 1758-1758
Pagina's in standaardwerkenAtlas van de Nederlandse Flora 2:
202Flora Batava 22:
plaat 1758Heukels' Flora van Nederland, 23e ed.:
51Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.:
61Nederlandse Oecologische Flora 1:
15Wilde-Planten.nl:
pagina
Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar.
Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode,
dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de
periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF
download hoge resolutie